Η ΣΚΑΛΑ
Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει μία τεράστια σκάλα και ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να σταθούν πάνω της σε αύξουσα σειρά επιτυχίας, σε οποιοδήποτε πεδίο όπως, ομορφιά ή νοημοσύνη. Πιθανώς θα τοποθετούσατε τον εαυτό σας κάπου στη μέση της σκάλας.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι πάνω από σας, αλλά υπάρχουν επίσης και πολλοί άνθρωποι από κάτω σας. Βλέποντας τους ανθρώπους από πάνω σας, αισθάνεστε ζήλια. Οπότε συνεχώς προσπαθείτε να γίνετε καλύτεροι από αυτούς έτσι ώστε να ανεβείτε ψηλότερα στη σκάλα.
Τώρα, σε κάποια στιγμή της ζωής σας, μπορεί να συνειδητοποιήσετε τη ματαιότητα αυτό του ατέλειωτου παιχνιδιού. Τότε θέλετε να πηδήξετε από τη σκάλα. Και κοιτάτε κάτω. Τώρα τι βλέπετε; Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι κάτω από σας. Ξαφνικά αρχίζετε να νιώθετε ευτυχισμένοι που βλέπετε τόσους πολλούς ανθρώπους από κάτω σας και νιώθετε ελπιδοφόρα επειδή δεν είσαστε τόσο κατώτεροι όσο νομίζατε όταν κοιτούσατε τους ανθρώπους από πάνω σας. Εκεί είναι που αρχίζει η πάλη.
Όταν κοιτάζετε πάνω, νιώθετε μίζεροι, αλλά όταν κοιτάτε κάτω νιώθετε χαρούμενοι. Έτσι αν και αρχίζετε να συνειδητοποιείτε τη ματαιότητα του να σπαταλάτε τη ζωή σας, απλώς σκαρφαλώνοντας τη σκάλα, ακόμα δεν μπορείτε να πηδήξετε από τη σκάλα, διότι αν πηδήξετε, θα μείνετε μόνοι σας. Δε θα υπάρχει κανείς πάνω ή κάτω από εσάς.
Όλοι λειτουργούμε γύρω από αυτούς τους τρεις άξονες του ΠΡΑΤΤΩ, ΕΧΩ και ΥΠΑΡΧΩ. Το πράττω για να έχω, χωρίς την απόλαυση του υπάρχω, είναι η μόνη αιτία όλης μας της μιζέριας. Το πράττω, ποτέ δε φτάνει το έχω!
Κάθε φορά που δουλεύετε σκληρά για να εκπληρώσετε μία επιθυμία, ξαφνικά αυτή η επιθυμία χάνει την έλξη της από πάνω σας. Όπως ο φωτισμένος δάσκαλος, Ράμανα Μαχαρίσι, λέει όμορφα, «Ο νους είναι έτσι που δείχνει ένα μικροσκοπικό σπόρο μουστάρδας να μοιάζει με τεράστιο βουνό μέχρι να κατορθώσεις να τον αποκτήσεις. Μόλις τον αποκτήσεις, ακόμα κι ένα βουνό μοιάζει τόσο ασήμαντο, όσο ένας σπόρος μουστάρδας!»
Μόλις εκπληρωθεί μία επιθυμία, μία άλλη αρχίζει να σας τραβάει. Δεν έχετε καν το χρόνο να την απολαύσετε και να νιώσετε ικανοποίηση.
Μπορεί να σκεφτείτε, «Ας πάρω κι αυτό ακόμα το πράγμα. Μετά μπορώ να χαλαρώσω και να απολαύσω ότι έχω.»
Να είστε βέβαιοι, το μυαλό σας ποτέ δε θα αφήσει να συμβεί αυτό.
Ο μόνος τρόπος να ζήσετε πραγματικά και να απολαύσετε τη ζωή, είναι να απολαμβάνετε την ίδια την πράξη. Τότε αυτόματα η πράξη, η κατάκτηση και η ύπαρξη, θα ενοποιηθούν και θα ολοκληρωθούν.
