ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ‘ΤΟ ΙΔΙΟ’
Κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας είναι ασύνδετο, ακόμα και οι καθημερινές δραστηρίοτητες μας όπως το φαγητό και το ποτό. Κάθε μια εμπειρία είναι ανεξάρτητη από μια άλλη. Το νερό που ήπιατε χτες, με το νερό που ήπιατε σήμερα, είναι δυο εντελώς διαφορετικά περιστατικά. Το φαγητό που φάγατε χθες και αυτό που φάγατε σήμερα είναι διαφορετικό, ακόμα και όταν δείχνουν στη φυσική τους υπόσταση ότι είναι ίδια. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το μυαλό σας δημιουργεί έναν άξονα συσχετισμού μεταξύ των δυο αυτών περιστατικών, που λέει ‘Τρώω το ίδιο φαγητό κάθε μέρα’. Όμως πρέπει να κατανοήσετε ότι αυτό δεν συμβαίνει, δεν τρώτε το ίδιο φαγητό κάθε μέρα. Μπορεί να χρησιμοποιούμε τον όρο ‘φαγητό’ και για τις δυο αυτές εμπειρίες, αλλά δεν είναι ίδιες. Μην παρασύρεστε από τις λέξεις που χρησιμοποιείτε. Το χτεσινό φαγητό, το σημερινό ή το αυριανό, είναι ξεχωριστά γεγονότα, ξεχωριστές, ανεξάρτητες εμπειρίες.
Θα σας περιγράψω ένα όμορφο περιστατικό ενός φωτισμένου δασκάλου στην Ινδία, του οποίου οι γιατροί κατά τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του, του είχαν ζητήσει να τρώει ένα συγκεκριμένο είδος τροφής. Δεν του επέτρεπαν να φάει κάτι άλλο και όχι μόνο αυτό, το συγκεκριμένο τρόφιμο θα έπρεπε να το τρώει τρεις φορές την ημέρα κάθε μέρα. Ύστερα από δυο χρόνια το άτομο που μαγείρευε το φαγητό παρουσιάστηκε μπροστά του και παραπονέθηκε πως είχε βαρεθεί το ίδιο μαγείρεμα κάθε μέρα, αναρωτιόταν δε, πως αυτός μπορούσε και έτρωγε συνεχώς το ίδιο. Ο δάσκαλος γέλασε και του είπε, “ Πως τρώω το ίδιο φαγητό κάθε μέρα; Αυτή την τροφή μπορώ να τη φάω μόνο σήμερα, το φαγητό του αύριο είναι εντελώς διαφορετικό”.
Η ζωή είναι διαφορετική στην κάθε της στιγμή. Είναι το μυαλό που κάνει να φαίνεται και να δείχνει πως κάτι επαναλαμβάνεται, δείχνει θαμπό και τετριμμένο.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ο φόβος, δίνει δύναμη στο μυαλό σας
Όταν ένας απατεωνίσκος κάνει τα πρώτα του βήματα στη ‘δουλεία’ έχει κάποιον φόβο. Όταν ο κόσμος αρχίζει και τον υπακούει, ακόμα και εάν αυτός δεν είναι σίγουρος για τον εαυτό του, μόνο που βλέπει τον κόσμο να υπακούει, αυτό του δίνει αυτοπεποίθηση, έτσι όλη η γλώσσα του σώματος αλλάζει. Με τον ίδιο τρόπο, όταν το μυαλό ξεκινά την επίθεσή του, αρχικά δεν έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση, αλλά μόλις βλέπει ότι εσύ το φοβάσαι, κερδίζει δύναμη και σε παγιδεύει. Στην ουσία δίνετε δύναμη και εμπιστοσύνη στο μυαλό για να σας επιτεθεί. Μόλις δείξετε φόβο, μόλις δείξετε ότι είστε πολύ εύθραυστοι, αυτό είναι αρκετό για το μυαλό σας για να σας παγιδέψει.
Το άτομο που θέλει να σας εκμεταλλευτεί, το πρώτο που προσπαθεί να πετύχει είναι να σας κάνει να πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτό, σας δίνει την εντύπωση ότι δεν θα μπορέσετε να επιβιώσετε χωρίς αυτό. Όταν πέσετε σε αυτή την παγίδα, αρχίζει και σας εκμεταλλεύεται και παίζει παιχνίδια μαζί σας. Τη στιγμή που αρχίζετε να πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτό, βάζετε αυτό ως προτεραιότητα ακόμα και εάν σας καταχράται. Με τον ίδιο τρόπο, το πρώτο πράγμα που το μυαλό σας κάνει, είναι να σας πείσει ότι δεν θα μπορείτε να παραμείνετε ζωντανοί χωρίς αυτό και τη στιγμή που θα σας πείσει δεν υπάρχει κάτι άλλο που να πρέπει να συμβεί, κατόπιν αυτού ποτέ δεν θα προσπαθήσετε να αποτινάξετε τις επιταγές του μυαλού σας.
Απλά αφήστε το να φύγει...και θα μπορείτε να πετάξετε
Το είδα αυτό κατά τη διάρκεια της πνευματικής μου αναζήτησης. Στα δάση της Νότιας Ινδίας οι κυνηγοί στήνουν παγίδες για να πιάσουν πουλιά. Δένουν ένα σχοινί μεταξύ δυο δέντρων και στη μέση τοποθετούν ένα ξύλινο ραβδί. Το σχοινί είναι δεμένο στη μέση του ραβδιού αυτού. Τώρα μπορεί να αναρωτηθείτε, πως ένα πουλί μπορεί να πιαστεί από ένα μικρό ραβδί; Πως είναι δυνατό; Το μόνο που κάνουν είναι να βάζουν ένα ραβδί ανάμεσα σε δυο δέντρα χρησιμοποιώντας ένα σχοινί, αυτό είναι όλο.
Όταν ένα πουλί έρχεται και κάθεται στο ραβδί, το βάρος του αναποδογυρίζει το ραβδί και το πουλί ξαφνικά βρίσκετε να κρέμεται ανάποδα γιατί είναι προσκολλημένο στο ραβδί. Τη στιγμή που αναποδογυρίζει χάνει την αίσθηση του χώρου, της ισορροπίας του και ταράζεται τόσο πολύ που σφίγγει περισσότερο τα πόδια του πάνω στο ξύλο, τόσο σαν η ζωή του να εξαρτάται από αυτό.
Επειδή κρέμεται ανάποδα φοβάται πως αν αποσπαστεί από το ξύλο, θα πέσει κάτω και θα σκοτωθεί.
Δεν υπάρχει καμία καταγραφή που να λέει ότι κάποιο πουλί έπεσε κάτω και έσπασε το κεφάλι του! Αλλά το πουλί δεν έχει την ευφυΐα να συνειδητοποιήσει κάτι τέτοιο και συνεχίζει και κρέμεται ανάποδα. Με το να μην αφήνει το ξύλο όχι μόνο χάνει την ελευθερία του, αλλά και την ζωή του, γιατί τελικά ο κυνηγός το έχει παγιδεύσει.
Ακριβώς όπως το πουλί, δεν συνειδητοποιείτε πως αν απλά αφήσετε το μυαλό σας, εκείνη τη στιγμή γινόσαστε Παραμαχάμσα ( Κυριολεκτικά σημαίνει Υπέρτατος Κύκνος. Τίτλος που απονέμεται σε φωτισμένα όντα). Ακριβώς εκείνη τη στιγμή μπορείτε να απελευθερωθείτε και να αρχίσετε να “πετάτε”.
Τον ίδιο φόβο που έκανε το πουλί να παραμείνει προσκολλημένο στο ραβδί, έχετε τώρα. Ο φόβος σας και ο φόβος του πουλιού είναι ένα και το αυτό. Το πουλί πιστεύει πως δεν μπορεί να αφήσει το ξύλο και πως αν αφήσει θα πεθάνει, παρόμοια γραπώνεστε από το μυαλό σας και αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να το αφήσετε. ‘Αν αρχίσω να εμπιστεύομαι το γεγονός πως είμαι ασύνδετος, απεμπλεχμένος, ανεξάρτητος, μπορεί να χαθώ’.
Ο κυνηγός έρχεται ήσυχα, μετά από τέσσερις με πέντε ώρες, παίρνει το πουλί που το βάζει σε κλουβί και φεύγει. Τώρα το πουλί ούτε την ελευθερία έχει ούτε κάποιο ραβδί για να ισορροπεί, ενώ αν απλώς είχε αφήσει το ραβδί θα μπορούσε να είχε πετάξει μακριά.
Με τον ίδιο τρόπο κρατιέστε πάνω σε οτιδήποτε θεωρείτε εσείς ως ταυτότητα και σιγουριά, είτε είναι η μόρφωσή σας, είτε το μυαλό σας, είτε η ζωή σας, οι σχέσεις σας ή ο καταθετικός σας λογαριασμός. Ο Γιάμα (ο ινδικός θεός του θανάτου και της δικαιοσύνης) έρχεται τελικά για να αφαιρέσει το ‘ραβδί’ το οποίο είναι η ταυτότητά σας. Τότε, δεν είστε ούτε Παραμαχάμσα (μια απελευθερωμένη ψυχή), ούτε ικανοί να κρατήσετε την ταυτότητά σας. Δεν μπορείτε να έχετε την ελευθερία, ούτε το ραβδί της ταυτότητά σας με το οποίο είστε περιμπλεγμένοι, γιατί το ραβδί το ίδιο είναι μια ψευδαίσθηση.
Αν το πουλί φύγει και χαλαρώσει μπορεί να ισορροπήσει, μπορεί να του πάρει δυο λεπτά για να βρει την ισορροπία, αλλά ποτέ δε θα πεθάνει, μπορεί να ζαλιστεί και να χάσει το ύψος του για δυο λεπτά, αλλά μετά θα προσαρμοστεί και θα συνεχίσει να πετάει.
Ας είμαστε ξεκάθαροι, απεμπλεχτείτε από την ταυτότητά σας και δεν θα πέσετε ποτέ, το μόνο που μπορεί να σας συμβεί είναι να γίνετε Παραμαχάμσα! Εκείνη τη στιγμή, εμπιστεύσου τον εαυτό σου και μην ενοχλείσαι με το να χάσεις την ταυτότητά σου. Θα απελευθερωθείς αμέσως και θα γίνεις Παραμαχάμσα. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να εμπιστευτείτε και να απεμπλεχτείτε.
Τι στιγμή που θα αρχίσετε να απεμπλέκεστε θα συμβούν πολλές επαναστατικές αλλαγές στη ζωή σας, στην καθημερινή ζωή και σκέψη σας και γενικά στον τρόπο ζωής σας. Προχωρήστε με θάρρος σε αυτή την ανάπτυξη, σε αυτή την μεταμόρφωση που σας συμβαίνει και είναι αυτό που ονομάζουμε Τάπας ή αλλιώς μετάνοια.
Μια συμβολική ιστορία είναι αυτή του πουλιού που κρεμόταν από ένα ραβδί και ενός άλλου πουλιού που κάποτε είχε κολλήσει στην παγίδα, αλλά είχε το θάρρος να αφήσει το ξύλο και να πετάξει. Το πουλί που είχε ξεφύγει τον κίνδυνο τη στιγμή που είδε το άλλο που ήταν κρεμασμένο, αμέσως πέταξε προς τα εκεί, το σκούντησε, το έσπρωξε και του φώναξε ‘Εεεϊ άσε το ξύλο και ηρέμησε, κάποτε ήμουν σαν εσένα, είχα το ίδιο πρόβλημα και μόλις ηρέμησα, απλά άρχισα και πάλι να πετάω. Το μόνο που θα σου πάρει είναι μια δυο τρεις στιγμές για να ισορροπήσεις, όταν εμπιστεύτηκα αυτό, ποτέ δεν έπεσα και ούτε έσπασα το κεφάλι μου ή πέθανα. Ίσα ίσα το μόνο που συνέβηκε ήταν να απελευθερωθώ, να γίνω ένα ελεύθερο πουλί”, όμως το πιασμένο πουλί δεν το πίστευε.
Κατανοείστε πως το ελεύθερο πουλί πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την ελευθερία και των άλλων πουλιών. Είναι δική του ευθύνη να πάει να σκουντήσει αυτό το πουλί που είναι παγιδευμένο και κρέμεται στο ραβδί και να του πει “Ελευθέρωσε τον εαυτό σου, εγώ είμαι ελεύθερο κι έχω δημιουργήσει ένα δίχτυ ασφάλειας, δεν θα βλάψεις τον εαυτό σου, χαλάρωσε. Άσε, το ξύλο και πέτα! Βλέπετε η Σάνγκα, η κοινότητα του Δασκάλου είναι το δίχτυ, ακόμα και εάν πέσετε, δεν θα βλάψετε τον εαυτό σας. Πρώτα από όλα, δεν θα πέσετε, αλλά για να σας δώσω μεγαλύτερη σιγουριά και ασφάλεια, η σάνγκα, η πνευματική κοινότητα, έχει δημιουργηθεί και συνεχώς δημιουργείται και καλώ όλους σας να βιώσετε την εμπειρία της σάνγκας.
Κατανοήστε ότι είναι υπευθυνότητα του ελεύθερου πουλιού να απελευθερώσει όλα τα παγιδευμένα πουλιά, να τα βοηθήσει, να τα εμπνεύσει στο να ελευθερώσουν τον εαυτό τους.
Παρόμοια παγίδα για τα πουλιά, οι κυνηγοί έχουν δημιουργήσει για τους πιθήκους. Εδώ χρησιμοποιούν μικρά κουτιά ως παγίδες έχοντας μέσα σε αυτά κάποια γλυκά. Τα κουτιά έχουν ένα μικρό άνοιγμα μέσα στο οποίο χώνουν το χέρι τους οι πίθηκοι για να πάρουν το γλυκό. Όσο ο πίθηκος βαστάει το γλυκό δεν είναι σε θέση να βγάλει το χέρι του έξω από το κουτί, γιατί η γροθιά του, είναι μεγαλύτερη από την τρύπα του κουτιού! Αν ο πίθηκος αφήσει το γλυκό τότε μπορεί να βγάλει το χέρι του, αλλά οι πίθηκοι δεν είναι αρκετά ικανοί έτσι ώστε να σκεφτούν και να συνειδητοποιήσουν το τι γίνεται. Απλά αυτοί βαστούν το γλυκό γιατί θέλουν να το φάνε και δεν μπορούν να βγάλουν το χέρι τους έξω από το κουτί για να φύγουν ελεύθεροι. Κατανοείστε αυτές τις ιστορίες, το ίδιο συμβαίνει και με σας. Όταν γίνουν κατανοητές αυτές οι παγίδες στο βάθος τους, αμέσως θα απεμπλακείτε από όλους τους άξονες που δημιουργείτε είτε χαράς, είτε πόνου και θα απελευθερωθείτε στη στιγμή.
Απόσπασμα από το βιβλίο Living Enlightenment 7th edition
