Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΑΣ

Μια μικρή ιστορία:
Μια μεσήλικη γυναίκα κάποια στιγμή έπαθε καρδιακή προσβολή και πήγε στο νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης είχε μια επιθανάτια εμπειρία στη οποία είδε τον θεό και τον ρώτησε εάν αυτό ήταν το τέλος της ζωής της, ο θεός της είχε απαντήσει ότι είχε ακόμα τριάντα, με σαράντα χρόνια για να ζήσει. Όταν ανάρρωσε αποφάσισε να παραμείνει στο νοσοκομείο για να κάνει πολλαπλές αισθητικές εγχειρίσεις. Έβαψε επίσης και τα μαλλιά της. Σκέφτηκε αφού είχε ακόμα να ζήσει τριάντα και πλέον χρόνια, θα έκανε μια φρέσκια καινούργια αρχή. Όταν τελείωσε με τις εγχειρήσεις βγήκε από το νοσοκομείο και τη στιγμή που έφευγε, ένα νοσοκομειακό που ερχόταν εκείνη την ώρα με αυξημένη ταχύτητα, τη σκότωσε. Στη συνέχεια ευθείς αμέσως συναντήθηκε με τον θεό και του είπε, "Θεέ μου, νόμιζα ότι μου είπες ότι θα ζούσα ακόμα τριάντα χρόνια" και ο θεός απάντησε, "Με συγχωρείτε αλλά δε σας γνωρίζω".
joy
 Κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι ένα μοναδικό αριστούργημα του θεού. Για αυτό το λόγο δυο σώματα δεν μπορεί να είναι ίδια. Ο θεός δεν είναι μηχανικός, είναι ένας καλλιτέχνης, γιαυτό ο κάθε ένας από μας δείχνουμε διαφορετικοί. Εάν ήταν μηχανικός θα μας έφτιαχνε όλους το ίδιο, όπως γίνεται στην παραγωγική γραμμή ενός εργοστασίου. Αντιθέτως, μας έχει μοναδικά δημιουργήσει, τον κάθε έναν από εμάς, αλλά ποτέ δεν αισθανόμαστε ότι είμαστε αρκετά όμορφοι. Συνεχώς συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με άλλους και προσπαθούμε να δείχνουμε όπως αυτοί. Ποτέ δεν κάνουμε το σώμα μας να αισθάνεται την ομορφιά του. Το σώμα μας, επηρεάζεται από τις σκέψεις που έχουμε για αυτό. Κάθε κύτταρό μας ανταποκρίνεται στις σκέψεις και τα συναισθήματα που έχουμε για αυτό. Αν αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για το σώμα μας, το σώμα μας θα ανταποκριθεί βελτιώνοντας την υγεία μας αντίθετα, εάν το μισούμε, θα συρρικνωθεί αναπτύσσοντας ασθένεια. Είναι ακριβώς όπως το αποτέλεσμα των σκέψεών μας πάνω σε άλλα ανθρώπινα όντα. Αν ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους, αυτοί έχουν καλύτερα αποτελέσματα για παράδειγμα πάνω στην εργασία.

ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΤΕ

 Στον σημερινό κόσμο κάθε πράξη χρειάζεται μια αιτία, έναν λόγο. Αν πω σε ένα μικρό παιδί να έρθει κοντά μου, το παιδί θα με κοιτάξει για κάποιον λόγο. Αν κρατήσω μια σοκολάτα θα πλησιάσει. Το πόσο ωφέλιμο είναι κάτι, η χρησιμότητα, έχει αποκτήσει βαθιές ρίζες μέσα μας. Όταν υπάρχει χρησιμότητα υπάρχει δράση, αλλιώς δύσκολα δικαιολογείται η δράση. Όταν λέω στον κόσμο να ζει με ευγνωμοσύνη, αμέσως ψάχνει να βρει τους λόγους. Η αληθινή ευγνωμοσύνη δεν μπορεί ποτέ να έχει αιτιολογία. Συμβαίνει σαν μια, χωρίς λόγο, ανθοφορία μέσα σας.
ευγνωμοσύνη
 Το λουλούδι ανθίζει για κάποιο λόγο; Όχι! Ανθίζει επειδή είναι η ίδια η φύση του. Η ευγνωμοσύνη είναι η πραγματική μας φύση, αλλά έχει καλυφθεί από τα κανονιστικά στρώματα της κοινωνίας. Η κοινωνία δεν γνωρίζει τη γλώσσα της ευγνωμοσύνης. Γνωρίζει μόνο τη γλώσσα της χρηστικότητας. Άμεσα διδάσκει την απληστία και το φόβο στο σώμα σας, ώστε να αποφέρουν τα αποτελέσματα που χρειάζονται. Η κοινωνία δεν γνωρίζει τον δρόμο της ευγνωμοσύνης. Αυτός ο δρόμος θα σας δώσει καλύτερα αποτελέσματα από τον δρόμο της απληστίας και του φόβου. Αυτό είναι ένα πρόβλημα.