ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΤΕ

 Στον σημερινό κόσμο κάθε πράξη χρειάζεται μια αιτία, έναν λόγο. Αν πω σε ένα μικρό παιδί να έρθει κοντά μου, το παιδί θα με κοιτάξει για κάποιον λόγο. Αν κρατήσω μια σοκολάτα θα πλησιάσει. Το πόσο ωφέλιμο είναι κάτι, η χρησιμότητα, έχει αποκτήσει βαθιές ρίζες μέσα μας. Όταν υπάρχει χρησιμότητα υπάρχει δράση, αλλιώς δύσκολα δικαιολογείται η δράση. Όταν λέω στον κόσμο να ζει με ευγνωμοσύνη, αμέσως ψάχνει να βρει τους λόγους. Η αληθινή ευγνωμοσύνη δεν μπορεί ποτέ να έχει αιτιολογία. Συμβαίνει σαν μια, χωρίς λόγο, ανθοφορία μέσα σας.

 Το λουλούδι ανθίζει για κάποιο λόγο; Όχι! Ανθίζει επειδή είναι η ίδια η φύση του. Η ευγνωμοσύνη είναι η πραγματική μας φύση, αλλά έχει καλυφθεί από τα κανονιστικά στρώματα της κοινωνίας. Η κοινωνία δεν γνωρίζει τη γλώσσα της ευγνωμοσύνης. Γνωρίζει μόνο τη γλώσσα της χρηστικότητας. Άμεσα διδάσκει την απληστία και το φόβο στο σώμα σας, ώστε να αποφέρουν τα αποτελέσματα που χρειάζονται. Η κοινωνία δεν γνωρίζει τον δρόμο της ευγνωμοσύνης. Αυτός ο δρόμος θα σας δώσει καλύτερα αποτελέσματα από τον δρόμο της απληστίας και του φόβου. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. 

 Ουσιαστικά, η ίδια μας η ύπαρξη είναι η ευγνωμοσύνη. Εάν ηρεμήσετε μέσα σε αυτή, θα μπορέσετε να ενωθείτε μαζί της. Υπάρχουν άπειροι λόγοι για να αισθανθεί κανείς ευγνωμοσύνη. Η ζωή η ίδια είναι ένα μεγάλο δώρο το οποίο έχουμε λάβει. Μήπως κάποιος από εμάς έχει εργαστεί για να την λάβει; Όχι. Το να γεννηθεί κάποιος με ανθρώπινη συνείδηση είναι η πρώτη ευλογία που λαμβάνει. Η ευγνωμοσύνη μας θα πρέπει να ξεκινά ακριβώς από αυτό το σημείο. Απλά για το ότι υπάρχουμε, θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες.

 Ένα μικρό κορίτσι κάθισε στο τραπέζι για να φάει το βραδινό της. Ξεκίνησε να τρώει όταν ξαφνικά η μητέρα της τη σταμάτησε και τη ρώτησε "Είπες τις ευχαριστίες σου πριν να ξεκινήσεις να φας;", το κορίτσι απάντησε, "Δεν υπάρχει κάτι πάνω σε αυτό το πιάτο που να μην έχω ευχαριστήσει το θεό, τουλάχιστο μια φορά".

 Κατανοήστε, εάν νομίζετε πως η ζωή σας είναι πολύ βαρετή, δεν είναι τόσο ζουμερή, όσο θα θέλατε, τότε αυτό γίνεται γιατί η ευγνωμοσύνη δεν υπάρχει μέσα σας. Η ευγνωμοσύνη είναι αυτή η ενέργεια η οποία κάνει τη ζωή σας έντονη και συναρπαστική κάθε στιγμή. Όταν έχετε μέσα σας ευγνωμοσύνη η ζωή σας θα είναι γλυκιά συνεχώς και ανεξάρτητα από το χρόνο και το τι εξωτερικά συμβαίνει. Όταν σας λείπει η ευγνωμοσύνη, αισθάνεστε ότι η ζωή είναι δύσκολη και τραχιά, αλλά δεν κατανοείτε τον πραγματικό λόγο γιαυτό που αισθάνεστε. Αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτά είναι βασικά μυστικά για τη ζωή.

 Κάθε πρωί, μόλις ξυπνήσετε και πριν σηκωθείτε από το κρεβάτι σας, προσπαθήστε να αισθανθείτε ευγνωμοσύνη, επειδή απλά υπάρχετε, επειδή απλά ζείτε ως ένα ανθρώπινο πλάσμα σε αυτή την όμορφη Ύπαρξη. Συνειδητοποιήστε τη σκέψη πως απολαμβάνετε αυτά που απολαμβάνετε, λόγω του ότι είστε μια ανθρώπινη ύπαρξη. Προσπαθήστε να είστε ευγνώμονες για αυτό. Λιώστε ορισμένα λεπτά μέσα σε αυτή την αίσθηση ευγνωμοσύνης.

 Παρόμοια, κάθε βράδυ, πριν πέσετε για ύπνο, καθίστε λίγο στο κρεβάτι σας και αισθανθείτε με ειλικρίνεια βαθιά ευγνωμοσύνη, απλά για το ότι υπάρχετε. Αισθανθείτε την σε όλο το πνεύμα και το σώμα σας, ακόμα και εάν είχατε μια άσχημη μέρα, όλα είναι εντάξει, αφήστε τα όλα στην άκρη και αισθανθείτε ευγνώμονες για το ότι ζείτε και υπάρχετε. Εξάλλου, δεν είναι όλες οι μέρες άσχημες και υπάρχουν άνθρωποι που είχαν μέρες χειρότερες από τις δικές άσχημες μέρες. Συνεπώς αφήστε όλες τις αξιολογήσεις στην άκρη, αισθανθείτε ευγνώμονες και πηγαίνετε για ύπνο με αυτή την γλυκιά αίσθηση. Αυτός είναι ένας ισχυρός διαλογισμός για την καλλιέργεια της χωρίς λόγου και αιτίας ευγνωμοσύνης. 

Τα πάντα είναι ένα δώρο

 Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο σας λείπει η εμπειρία και η αίσθηση της ευγνωμοσύνης, είναι ότι τα θεωρείτε όλα δεδομένα. Θεωρείτε πως, οτιδήποτε οι άνθρωποι κάνουν για σας είναι δικαίωμά σας, δεν σκέφτεστε ότι πάντα θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο αντί να κάνουν κάτι για εσάς. Συνεπώς η πραγματικότητα είναι ότι λαμβάνετε ένα δώρο από αυτούς και θα πρέπει να τους ευχαριστείτε για αυτό.

 Να λαμβάνετε κάθε μικρό πράγμα στη ζωή σαν δώρο. Όταν παίρνετε το πιάτο σας για να φάτε, δείτε το ως ένα δώρο. Όταν σερβίρετε το φαγητό πάνω στο πιάτο δείτε το φαγητό ως δώρο, την καρέκλα που καθόσαστε για να φάτε κι αυτή ως δώρο ή το τραπέζι, όταν πλύνετε τα χέρια σας στο τέλος, δείτε τα δάχτυλά σας ως δώρα. Ποτέ δεν βλέπουμε όλα αυτά ως δώρα, όλα τα έχουμε δεδομένα, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ούτε πιάτο για να βάλουν το φαγητό να φάνε, όπως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν φαγητό ή ακόμα και δάχτυλα. Τα έχουμε σκεφτεί όλα αυτά; Ποτέ! Το μόνο που κοιτάμε είναι αυτούς που έχουν διαμαντένια δαχτυλίδια στα χέρια τους, δεν βλέπουμε αυτούς που δεν έχουν δάχτυλα, αυτό είναι το πρόβλημα, αυτός είναι ο λόγος που δεν αισθανόμαστε τίποτα στη ζωή μας σαν δώρο. Όταν ξεκινήσουμε και αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για όλα αυτά, η ευαισθητοποίηση αυξάνεται. Γινόμαστε πιο εκλεπτυσμένοι. Η όλη μας συμπεριφορά απέναντι στη ζωή μετατοπίζεται σε ένα άλλο διαφορετικό επίπεδο. Και θυμηθείτε, ο άνθρωπος που δεν είναι ευγνώμων για τα μικρά πράγματα στη ζωή του, δεν θα είναι ποτέ ούτε και για τα μεγάλα επίσης, ακόμα και αυτά θα τα θεωρεί δεδομένα. 
 Ουσιαστικά αισθανόμαστε ότι έχουμε δικαίωμα στα πάντα που έχουμε και λαμβάνουμε και εξαιτίας αυτής της στάσης μας λείπει η ευαίσθητη ματιά που χρειάζεται για να βλέπουμε την καλοσύνη της Ύπαρξης ή του θεού και τα δώρα που μας προσφέρονται.

Μια μικρή ιστορία:

Ένας άντρας εξιστορούσε στους φίλους του πως μια μέρα είχε χαθεί στην έρημο. "Σε απόλυτη απελπισία, γονάτισα κάτω και προσευχόμουν πως έπρεπε να οδηγηθώ για να βγω έξω από την έρημο". Ο φίλος του τον ρώτησε με αγωνία "Και εντέλει τι έγινε, απάντησε ο θεός στις προσευχές σου;", ο άντρας απάντησε, "Ω, όχι, πριν από αυτό ένας εξερευνητής εμφανίστηκε από το πουθενά και μου έδειξε τον δρόμο".

 Αυτή η ιστορία μας δείχνει με πόση αδιαφορία κοιτάμε τη ζωή. Συνεχώς έχουμε όλα τα πράγματα δεδομένα. Εάν ευαισθητοποιήσουμε τους εαυτούς μας με την ευγνωμοσύνη, τίποτα δε θα θεωρούμε ως δεδομένο, είτε μιλάμε για τα δάχτυλά μας ή για τον πλούτο μας ή για την πάντα έγκαιρη χορηγία της Ύπαρξης. Όταν αυτή η ευαισθησία συμβεί, κάθε λεπτό που περνάει, θα πρέπει να περνάει σε βαθύ δέος για τα γεγονότα της Ύπαρξης.

Τιμήστε τον άλλο με ευγνωμοσύνη

 Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως κανείς δεν έχει γεννηθεί για να υπηρετεί εμάς. Το κάθε ένα άτομο είναι στο μονοπάτι της εξέλιξης ακριβώς όπως είμαστε και εμείς. Ως ένδειξη καλής θέλησης κάνουν πράγματα για μας. Ακόμα και η σύζυγός σας ή ο σύζυγός σας, κάνει μια πολύ καλή πράξη όταν σας υπηρετεί και σας φροντίζει. Φυσικά ο γάμος έχει την έννοια της προσφοράς και της φροντίδας, αλλά ακόμα και αυτό δεν θα πρέπει να το παίρνουμε ως κάτι δεδομένο, ούτε να θεωρηθεί ότι είναι δικαίωμά μας. Ειδικά μεταξύ συντρόφων πολλά πράγματα θεωρούνται δεδομένα και με κάποιο τρόπο όλα αυτά έχουν αποκτήσει ρίζες πολύ βαθιές στην κοινωνία. Μάλιστα εξαιτίας όλων αυτών πολλοί γάμοι έχουν αποτελέσει παρελθόν και είναι ένα μελανό σημείο των καιρών μας. Σας λέω, ακόμα και μέσα σε τέτοιες σχέσεις, μπορεί να υπάρξει τόσο βαθιά ευγνωμοσύνη για το άλλο άτομο, σώμα και ψυχή που μπορεί να κάνει το όλο πράγμα μια θεϊκή εμπειρία αντί για μια απλή συμβίωση. Ακόμα και σωματικά, όταν δηλαδή αντλείτε τόση πολύ ευχαρίστηση από το σώμα του άλλου, γιατί να μην αισθανθείτε ευγνωμοσύνη ως προς αυτόν. Όταν ο έτερος είναι βαθιά τιμώμενος εξ αρχής, αυτό προστατεύει τον γάμο. 

Μια μικρή ιστορία:

Ένα άντρας προσευχόταν στο θεό "Ω θεέ μου δείξε έλεος. Εργάζομαι τόσο σκληρά ενώ η γυναίκα μου μένει στο σπίτι. Διασκεδάζει μένοντας το σπίτι, ενώ εγώ χτυπιέμαι όλη μέρα. Παρακαλώ πολύ κάνε μου ένα δώρο. Θα ήθελα να με κάνεις εμένα γυναίκα και τη γυναίκα μου να την κάνεις άντρα για να της δώσω ένα μάθημα του πόσο σκληρή μπορεί να είναι η ζωή ενός άντρα.

 Την άλλη μέρα το πρωί πράγματι, η επιθυμία του είχε γίνει πραγματικότητα. Ως γυναίκα σηκώθηκε πολύ πρωί, ετοίμασε φαγητό για τα παιδιά, ετοίμασε πρωινό, ετοίμασε τα παιδιά για το σχολείο, τα πήγε στο σχολείο, γύρισε πίσω, έβαλε ρούχα στο πλυντήριο, έκανε διάφορες άλλες δουλειές, πήγε στην τράπεζα να εξαργυρώσει κάποια τσεκ, στη συνέχεια πήγε και πλήρωσε τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού και του τηλεφώνου, πήγε στην αγορά και ψώνισε, γύρισε στο σπίτι, έβγαλε τα ρούχα, τα άπλωσε, πήρε τα παιδιά από το σχολείο, διευθέτησε όλα τα προβλήματά τους, τα βοήθησε να διαβάσουν, είδε λίγο τηλεόραση ενώ ταυτοχρόνως σιδέρωνε και στη συνέχεια ετοίμασε το δείπνο, τάισε τα παιδιά, τα έβαλε για ύπνο, έφαγε και πήγε και αυτή για ύπνο. Την άλλη μέρα ο άντρας προσευχόταν και πάλι στο θεό, "Ω θεέ μου, δεν νομίζω πως θα μπορέσω να διαχειριστώ πάλι όλα αυτά τα πράγματα, όλα πάλι από την αρχή, γιαυτό θα σε παρακαλέσω να με κάνεις πάλι άντρα. Και ο θεός του απάντησε, "Φυσικά και θα σε γυρίσω πάλι στην έκδοση του εαυτού σου, όμως θα πρέπει να περιμένεις εννιά μήνες γιατί τώρα κουβαλάς ένα παιδί!".

 Κάθε άτομο διαδραματίζει ισότιμο ρόλο στη ζωή. Κανείς δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος και θα πρέπει να υπάρχει κάποια ευγνωμοσύνη για κάθε άτομο που υπάρχει πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Συνεχώς λέω στους ανθρώπους πως ακόμα και εάν τα πράγματα δε λειτουργούν σε ένα ζευγάρι και θα πρέπει να χωρίσει, ας χωρίσει με ευγνωμοσύνη. Κάθε σχέση φέρνει κάτι καλό στη ζωή σας, κάθε σχέση είναι θετική με τον τρόπο της, αλλά δεν μπορείτε να δείτε πως και που, γιατί δεν μπορείτε να δείτε τις σχέσεις με αυτό τον τρόπο. 
 Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι αισθανόμαστε ότι οι άνθρωποι περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να μας βλάψουν και φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Είναι μόνο η δική μας ανασφάλεια που την προβάλουμε πάνω στους άλλους. Έχουμε έναν μηχανισμό αυτοάμυνας που χωρίς να το καταλαβαίνουμε τον εφαρμόζουμε σε όλες τις σχέσεις. Ο μηχανισμός αυτός οδηγείται από τη σκέψη ότι οι άλλοι περιμένουν να μας πληγώσουν. Αυτός ο μηχανισμός θα εξαφανιστεί εάν ανθίσουν τα άνθη της ευγνωμοσύνης.

 Κάποια μέρα ένα ζευγάρι πήγε με τα τρία τους παιδιά στην παραλία. Τα παιδιά έφτιαχναν κάστρα στην άμμο και διασκέδαζαν πολύ. Κάποια στιγμή είδαν μια ηλικιωμένη ρακένδυτη κυρία να τους πλησιάζει καθώς έσκυβε εδώ κι εκεί και μάζευε κάποια πράγματα και τα έβαζε στη τσάντα της. Όταν πλησίασε κοντά στα παιδιά, οι γονείς, τους φώναξαν να μείνουν μακριά από αυτή τη γυναίκα. Η ηλικιωμένη τους χαμογέλασε, αλλά αυτά δεν της χαμογέλασαν. Μερικές μέρες αργότερα έμαθαν πως η γηραιά κυρία έβγαζε τα προς το ζειν μαζεύοντας μικρά κομμάτια γυαλιού που ήταν πεταμένα εδώ κι εκεί στην παραλία, προστατεύοντας παράλληλα με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά να μην κόψουν τα πόδια τους. 

 Πάντα προσπαθούμε να βάλουμε ταμπέλες στις σχέσεις. Καλές, κακές, άσχημες κ.λπ. και αυτό αφορά όλες τις σχέσεις είτε αφορά τη μάνα με το παιδί, εργαζόμενο και εργοδότη ή ακόμα και μεταξύ φίλων. 
Ένα άλλο πρόβλημα είναι πως πολλά άτομα είναι αχάριστα ως προς τους γονείς και η κοινωνία λειτουργεί κανονιστικά σε κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις. Σε έναν διαλογισμό που προσφέρουμε, ζητάμε από τους συμμετέχοντες πρώτα από όλα να νοιώσουν και να προσφέρουν ευγνωμοσύνη στους γονείς τους, αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα άτομα που διαμόρφωσαν την προσωπικότητά τους. Παρακαλώ κατανοήστε, με την νοημοσύνη που τώρα διαθέτετε μπορείτε να δείτε ότι δεν είχατε λάβει την κατάλληλη ψυχική κατανόηση νωρίτερα. Τώρα προσπαθείτε να μεταμορφωθείτε με βάση την καινούργια γνώση. Αυτό είναι απόλυτα εντάξει και δε χρειάζεται να είστε κακότροποι απέναντι σε αυτούς που σας είχαν διδάξει παλιότερα μια διαφορετική συμπεριφορά. Αυτοί που σας έδωσαν αυτό το σώμα και αυτό το μυαλό δεν είχαν καμία πρόθεση να σας στερήσουν κάτι ή να σας ενοχλήσουν κατά οιοδήποτε τρόπο. Σας έδωσαν οτιδήποτε αυτοί θεώρησαν σωστό και σας αγάπησαν όπως μπόρεσαν, αυτό είναι όλο. Εσείς πρέπει να πάτε πέρα από αυτά γιατί αναπτυσσόσαστε και αποκτάτε μεγαλύτερη νοημοσύνη, απλά τα να νιώσετε ευγνωμοσύνη ως προς αυτούς απλά αρκεί.

 Μια ακόμα αλήθεια είναι πως, όταν αισθανόσαστε αληθινά ευγνώμονες με τις σχέσεις σας, τότε δεν είστε ποτέ κτητικοί. Η κτητικότητα συμβαίνει μόνο όταν θεωρείτε τον άλλο ως αντικείμενο και όχι ως ξεχωριστή από σας οντότητα. Με την ευγνωμοσύνη θα επιτρέψετε εσείς σε αυτούς και αυτοί σε σας να έχει ο κάθε ένας το 'χώρο' του.

 Αποφασίστε συνειδητά πως τις επόμενες δυο μέρες θα αποκρίνεστε με αγνή αγάπη και ευγνωμοσύνη, όποια και εάν είναι η κατάσταση. Αρχικά μόνο για δυο μέρες, αποφασίστε συνειδητά να αντιδράσετε διαφορετικά από ότι συνηθίζατε ως τώρα. Αποφασίστε ότι θα αντιδράσετε με αγνή ταπεινή αγάπη. Θα δείτε ότι όλες σας οι σχέσεις θα πάρουν μια στροφή προς το καλύτερο. Αυτόματα θα βλέπετε το κάθε άτομο, ως κάτι το μοναδικό, μια μοναδική δημιουργία της Ύπαρξης και ως αντανάκλαση του Θεϊκού. Θα αισθανθείτε μια βαθιά σύνδεση με τον κάθε έναν και το κάθε τι γύρω σας.

 Και όχι μόνο αυτό, θα αισθανθείτε τεράστια συμπόνια για τα πάντα γύρω σας. Αν θυμώνατε εύκολα, θα δείτε τον θυμό να εξαφανίζεται και όλη η ενέργεια που επενδύατε σε αρνητικά συναισθήματα θα απελευθερωθεί με την ανάπτυξη της ευγνωμοσύνης και θα είστε πια ένα συμπονετικό και αγαπητό άτομο.

Απόσπασμα από το βιβλίο Living Enlightenment 7th edition

Διαβάστε στο επόμενο: Ευχαριστήστε το σώμα σας, Τα πάντα είναι ευοίωνα γιορτάστε το! Η ευγνωμοσύνη μπορεί να κάψει το κάρμα σας.