ΔΙΠΛΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ
Όλοι έχουμε δυο ταυτότητες, μια ταυτότητα που προβάλουμε στον εξωτερικό κόσμο και μια που πιστεύουμε ότι είμαστε εμείς στον εσωτερικό μας κόσμο. Η ταυτότητα που πιστεύετε ότι είστε εσείς, μέσα σας, λέγεται Μαμακάρ στα σανσκριτικά. Είναι το εσωτερικό εγώ, που συνεχώς λέει ότι είστε μικρότεροι από ότι νομίζετε ότι είστε. Έτσι η ταυτότητα αυτή θα είναι πάντοτε μικρότερη από αυτό που πραγματικά είστε. Θα κουβαλάτε ή θα θυμάστε όλες τις αποτυχίες σας, τα παρελθοντικά λάθη και τις ενοχές και συνεχώς θα προσπαθείτε να εργαστείτε πάνω σε αυτά.
Η ταυτότητα που προβάλετε στον εξωτερικό κόσμο λέγεται Άανκαρ. Είναι η ψευδής ταυτοποίηση του καθαρού εσωτερικού εαυτού με τον εξωτερικό κόσμο. Μια μορφή του εγώ που σας κάνει να προβάλετε μια εσφαλμένη ταυτότητα του εαυτού σας στον εξωτερικό κόσμο. Άανκαρ, κάτι σαν κάρτα επίσκεψης. Εκτυπώνετε επάνω της οτιδήποτε θέλετε να ξέρουν οι άλλοι για σας. Αυτή η ταυτότητα που δείχνετε στους άλλους, πάντα θα είναι περισσότερο από αυτό που έχετε, περισσότερο από αυτό που είσαστε, επειδή νομίζετε ότι πρέπει να πουλήσετε τον εαυτό σας. Γίνεται μια βασική ανάγκη να το κάνετε αυτό, ιδιαίτερα στις κοινωνίες εκείνες που πρέπει να εμπορεύεστε τον εαυτό σας.
Η Άανκαρ ταυτότητά σας θα βασίζεται σε ένα σύμπλεγμα ανωτερότητας και στον φόβο και η Μάμακαρ σε ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας και στην απληστία.
Μια μικρή ιστορία:
Ένας άντρας έφτασε στο σπίτι του ύστερα από μια εκπαιδευτική ομιλία που έδωσε στους εργαζόμενους μιας εταιρίας και η γυναίκα του τον ρώτησε αν πήγαν όλα καλά.
Τότε αυτός της είπε "Φαντάζομαι όλα καλά πήγαν, αλλά δεν είμαι σίγουρος πόσοι κατάλαβαν τι είπα", η σύζυγος τον ρώτησε τι εννοούσε και αυτός απάντησε, "Επειδή εγώ δεν καταλαβαίνω τον εαυτό μου".
Η ταυτότητα την οποία δείχνετε στον κόσμο πάντα θα στηρίζεται στον φόβο, γιαυτό και θα είναι πάντοτε μεγαλύτερη, περισσότερη από ότι είναι στην πραγματικότητα και πάντα θα προσπαθείτε να την κρατάτε ζωντανή. Η ταυτότητα που κουβαλάτε στον εσωτερικό σας κόσμο βασίζεται στην απληστία, γιαυτό και συνεχώς προσπαθείτε να την αναπτύξετε. Συνεχώς εργαζόσαστε και προσπαθείτε να την σμιλέψετε.
Η ζωή σας δεν είναι κάτι άλλο παρά η διαμάχη αυτών των δυο κόσμων. Η σύγκρουση μεταξύ των δυο ταυτοτήτων, του εσωτερικού σας κόσμου και της προσωπικότητας που δείχνετε, ονομάζεται 'ένταση'. Το δυσάρεστο συναίσθημα μεταξύ αυτών των δυο ταυτοτήτων δημιουργεί αρνητισμό και κατά συνέπεια ασθένεια. Και οι δυο ταυτότητες, Άανκαρ και Μαμακάρ, είναι απλά μια αφήγηση, είναι μύθοι. Στην πραγματικότητα είστε κάτι πέρα από αυτές τις δυο ταυτότητες. Αν ξοδέψετε όλη σας την ενέργεια με το να επεκτείνετε την Άανκαρ, την ταυτότητα που προβάλετε στον έξω κόσμο, η ζωή σας γίνεται υλιστική. Άτομα που δουλεύουν πάνω στη Μαμακάρ τους, συνεχώς ασχολούνται με την προσωπικότητά τους, προσπαθώντας να δημιουργήσουν κάποια ταυτότητα με την οποία να είναι ευχαριστημένοι. Αν ξοδέψετε τη ζωή σας πάνω σε αυτό, αναπτύσσοντας και σμιλεύοντας την Μαμακάρ, την ταυτότητα που νομίζετε ότι είστε εσείς, τότε όλη σας η ζωή θα γίνει ηθική και καταπιεστική.
Η βασική αλήθεια είναι ότι είστε κάτι πολύ περισσότερο από αυτές τις δυο ταυτότητες, όταν απεμπλακείτε από αυτές, θα κατανοήσετε ξαφνικά ότι όχι μόνο είστε πέρα από όλα αυτά, αλλά και ότι στο μέλλον δεν θα μπορέσουν να σας ξαναμπλοκάρουν.
ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΕΓΩ
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι δείχνετε τον εαυτό σας ή τον φαντάζεστε ότι είναι κάτι λιγότερο από αυτό που είστε. Υψηλή αυτοεκτίμηση πάλι είναι η φαντασία που έχετε ότι ο εαυτός σας είναι κάτι πολύ περισσότερο από ότι είστε. Και πάλι, όλα αυτά βασίζονται στις απόψεις των άλλων. Κρίνετε τον εαυτό σας με βάση τον τρόπο ζωής σας και όχι τη ζωή σας. Ζυγίζετε τον εαυτό σας με τα υλικά αγαθά, όπως τα αυτοκίνητα ή κάποιο σπίτι που αγοράσατε και όχι από την ποιότητα της συνείδησης που έχετε κατορθώσει να φτάσετε.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρετε πως να αφαιρέσετε τους πολλαπλούς εαυτούς σας, δεν ξέρετε πως να χρησιμοποιήσετε τις προσωπικότητες σαν παλτά και βρίσκεστε να είστε παγιδευμένοι σε μια προσωπικότητα.
Χρησιμοποιώντας τη λανθασμένη προσωπικότητα σε λάθος μέρος είναι αυτό που εγώ αποκαλώ, εγώ. Κατανοήστε, όταν είστε υπερόπτες και βίαιοι, ενώ θα πρέπει να είστε ευγενικοί και ταπεινοί, αυτό είναι εγωιστικό. Εάν είστε ευγενικοί και ταπεινοί, εκεί που θα πρέπει να είστε δυναμικοί και θαρραλέοι κι αυτό είναι εγωιστικό. Καταλάβετε, συνεχώς σκέφτεστε, "Εάν είμαι πολύ ταπεινός, πως είναι δυνατό να είμαι εγωιστής;". Ας είμαστε ξεκάθαροι, το εγώ που στέκεται στο κεφάλι του, είναι επίσης εγώ και λέγεται κατώτερο εγώ.
Ένα περιστατικό από τη ζωή του Ράμανα Μαχαρίσι:
Κάποιος από τους μαθητές του Μαχαρίσι μετέφρασε ένα από τα βιβλία του σε μια ξένη γλώσσα και το όνομα του μεταφραστή υπήρχε στο βιβλίο. Όταν αυτός ο μαθητής είδε το βιβλίο σοκαρίστηκε. Πήγε στους αρμόδιους και παραπονέθηκε γιαυτό το λάθος, στη συνέχεια πήγε στον δάσκαλό του και του είπε, "Μπαγκαβάν (ευτυχή, ευλογημένε), δεν θα έπρεπε να είχαν βάλει το όνομά μου. Δεν αισθάνομαι ότι το όνομά μου θα έπρεπε να δημοσιευτεί. Δεν είμαι τέτοιο άτομο. Ο δάσκαλος τότε είπε "Το εγώ που ζητεί να βρίσκεται το όνομα εκεί και το εγώ που ζητά το όνομα να μην βρίσκεται, είναι ένα και το αυτό. Χαλάρωσε".
Ας είμαστε ξεκάθαροι, το κατώτερο εγώ που προσπαθεί να δείχνει ταπεινότητα είναι επίσης εγώ. Με το κόμπλεξ ανωτερότητας, με ένα βίαιο και επιθετικό εγώ, τουλάχιστο η κοινωνία θα σας διδάξει, γιατί αυτό το εγώ είναι πολύ ορατό. Με το ταπεινό εγώ, δραπετεύεις από την κοινωνία, αυτό είναι επικίνδυνο, είναι ένα πονηρό εγώ που μπορεί να σωθεί ωραία.
ΤΥΠΟΙ ΤΩΝ ΕΓΩ
Ενεργητικό εγώ έναντι παθητικού εγώ
Το ενεργητικό εγώ είναι εύκολο να το αναγνωρίσει κανείς. Τα άτομα με ενεργητικό εγώ ντύνονται με υψηλής ποιότητας μόδα, ισχυρίζονται ανοιχτά την σημαντικότητά τους και είναι αλαζόνες. Αυτό το εγώ ένας δάσκαλος είναι εύκολο να το διαχειριστεί, απλά χρειάζεται να το χτυπήσει μια φορά και αμέσως θα σπάσει.
Μια μικρή ιστορία:
Ένας ψυχίατρος ρώτησε έναν ασθενή του εάν πάσχει από φαντασίες μεγαλείου του εαυτού. Ο άνθρωπος απάντησε "Ασφαλώς και όχι, στην πραγματικότητα νομίζω ότι έχω τον εαυτό μου πολύ πιο κάτω από ότι πραγματικά είμαι".
Ο άνθρωπος με ενεργητικό εγώ δεν είναι διατεθειμένος να το αφήσει με κανένα κόστος.
Το παθητικό εγώ είναι διακριτικό και πονηρό. Τα άτομα που έχουν τέτοιο εγώ θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ ταπεινούς, χωρίς θάρρος να αντιμετωπίσουν τους άλλους ανθρώπους και απομακρύνονται παίρνοντας έπαινο. Το χειρότερο μέρος αυτού, είναι ότι το κάνουν αυτό γιατί δεν είναι εγωιστές. Έτσι πιστεύουν. Στην πραγματικότητα είναι τόσο προσεχτικοί και προστατεύουν το εγώ τους να μην πληγωθεί με το να σκέφτονται ασυνείδητα ότι είναι ταπεινοί. Τα άτομα με ενεργητικό εγώ είναι σαν αποξηραμένα σκληρά κλαδιά. Μπορούν να σπάσουν εύκολα, ενώ αυτά με τα παθητικά εγώ είναι σαν φρέσκα πράσινα κλαδιά. Κάθε φορά που το εγώ τους χτυπά λυγίζουν αλλά δεν σπάνε. Το εγώ τους είναι τόσο καλά διαφυλαγμένο που γίνεται δύσκολο να το διαχειριστείς. Στην πραγματικότητα, εργάζονται πολύ σκληρά για να το προστατέψουν αλλά με έναν γλυκό και παθητικό τρόπο.
Σας ενδιαφέρει τόσο πολύ οι αντιδράσεις και οι απόψεις των άλλων. Δεν αντέχετε να υποφέρετε και να βλάψετε το εγώ που έχετε τροφοδοτήσει προσεκτικά όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το εγώ είναι το αγκυροβόλιό σας, αν τραυματιστεί θα νοιώθετε χαμένοι, έτσι με τη δικαιολογία ότι είστε ταπεινός και υπάκουος διατηρείτε μια ησυχία. Χάνετε όμως μια ακόμα ευκαιρία να εκθέσετε το εγώ σας στην παρουσία του δασκάλου, χάνετε μια ακόμα ευκαιρία να κάνετε το μεγάλο βήμα προς την ανθοφορία σας.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΓΩ
Υπάρχει ένα ακόμα παιχνίδι του εγώ που το φροντίζετε όλοι πολύ καλά. Ονομάζεται 'κοινωνικό εγώ'. Νομίζετε ότι η ζωή σας είναι ιδιωτική και ότι κανείς δεν επιτρέπετε να εισχωρήσει μέσα σε αυτή. Φοβάστε ότι όλη η εικόνα σας θα καταρρεύσει και δεν θα υπάρχει τίποτα στην κοινωνία που να σας προωθήσει. Αυτό είναι κοινωνικό εγώ. Είναι μια ταυτότητα για να μπορέσετε να έχετε εμπειρίες παρά για τους άλλους. Αν θα μπορούσατε να δείξετε τον πραγματικό εαυτό σας στους άλλους ακριβώς όπως είστε, θα ήσασταν χαλαροί γιατί κατόπιν δεν θα είχατε κάτι για να καλύψετε.
Μια μικρή ιστορία:
Κάποτε ένας πολιτικός υποψήφιος μόλις τελείωσε την ομιλία του, πήγε στο πολιτικό του γραφείο για να ξεκουραστεί. Εκεί ήταν ένας βοηθός του και τον ρώτησε: "Κύριε μήπως θα θέλατε να σας φέρω ένα ποτό; έχουμε και σκληρά ποτά εάν θέλετε". Τότε ο πολιτικός απάντησε "Θα πρέπει πρώτα να ξέρω εάν πρόκειται για έρευνα ή για πρόσκληση".
Λόγω του κοινωνικού μας εγώ, είμαστε πάντα συγκεντρωμένοι, νομίζουμε ότι οι άνθρωποι συζητούν και προσέχουν πάντα εμάς, όταν είστε με τέτοιο τρόπο επικεντρωμένοι στους εαυτούς σας είστε εγωιστές και έτσι ζείτε, αλλά είναι σαν να μην ζείτε. Η αυτοσυνειδησία αποτελεί εμπόδιο στην ομορφιά και τη χάρη σας και έτσι δεν έρχονται στο προσκήνιο με ευκολία αυτά τα χαρακτηριστικά. Κοιτάξτε όμως τα ζώα και τη φύση. Ρέουν όμορφα και ελεύθερα επειδή δεν εστιάζουν, δεν συγκεντρώνουν την προσοχή στον εαυτό τους. Είναι απλά χαρούμενες υπάρξεις, ένα με την Ύπαρξη. Τη στιγμή που ξεκινάτε να σκέφτεστε ότι οι άνθρωποι σας κοιτούν, το εγώ έχει ήδη επέμβει και τότε χάνετε τον πραγματικό σας εαυτό.
Τα παιδιά δεν έχουν τόσο μεγάλη αυτοσυνειδησία όσο οι μεγάλοι και εάν τα κοιτάξετε που παίζουν, θα δείτε την ομορφιά και την αθωότητα. Ακόμα και εάν φωτογραφίζονται και ας υποθέσουμε ότι είστε μαζί τους, θα παρατηρήσετε ότι αυτά φαίνονται πολύ καλύτερα από ότι εσείς. Τη στιγμή που θα σας ζητηθεί να ποζάρετε, εσείς γίνεστε αυτοσυνείδητοι. Το εγώ σας φοβάται και ανησυχεί για το τι οι άνθρωποι μπορεί να που και να σκεφτούν σχετικά με σας. Το αυτοσυνείδητο εγώ συνεχώς υπολογίζει, σκέφτεται, μετράει, ζυγίζει τις απόψεις των άλλων.
Μια μικρή ιστορία:
Ένας Σούφι (μυστικιστής) πήγε σε έναν βασιλιά και τον παρακάλεσε να του δώσει φαγητό. Ο βασιλιάς του είπε, ότι κανείς δεν τον γνώριζε, τότε ο Σούφι γελώντας του απάντησε "Ναι συμφωνώ. Κανείς δεν με ξέρει, αλλά ξέρω εγώ τον εαυτό μου. Στη δική σου την περίπτωση όλοι σε ξέρουν αλλά εσύ δεν ξέρεις τον εαυτό σου".
Όταν σταματήσετε τους υπολογισμούς και ξεκινήσετε να είστε άδολοι, καλοπροαίρετοι και ανοιχτοί, θα είστε γεμάτοι με φρεσκάδα και θαυμασμό συνεχώς και η ζωή σας δεν θα γίνει ποτέ θαμπή και συγκρατημένη.
Απόσπασμα από το βιβλίο Living Enlightenment 7th editionΔιαβάστε για το Εγώ και το 'Δικό μου', το Εγώ και ο Δάσκαλος
