Η ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ
Ο Βούδας λέει: "Τίποτα δεν υπάρχει, παρά μόνο όταν συσχετίζεται". Αν υποθέσουμε ότι ήσασταν το μοναδικό άτομο πάνω σε έναν πλανήτη, πως θα μπορούσατε να συγκρίνετε τον εαυτό σας; Θα μπορούσατε να αποκαλέσετε τον εαυτό σας ψηλό ή κοντό, όμορφο ή άσχημο, φτωχό ή πλούσιο, χαζό ή ιδιοφυή; Όχι. Όταν δεν υπάρχει κανείς με τον οποίο να μπορούμε να συγκριθούμε, τότε απλά είμαστε αυτοί που είμαστε. Αλλά ακόμα και τώρα, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης μεταξύ εσάς και οποιουδήποτε άλλου. Ο κάθε ένας ξεχωριστά είναι μοναδικός. Μπορείτε να συγκρίνετε ένα λιοντάρι με ένα άλογο; Έχουμε ποτέ συγκρίνει τους εαυτούς μας με τα λουλούδια ή τα πουλιά ή τα βουνά;
Μια πανέμορφη ιστορία Ζεν: Ένας βασιλιάς πήγε κάποτε σε ένα δάσκαλο για να τον ρωτήσει αν υπάρχει κάποια τεχνική, έτσι ώστε να γίνει πιο δυνατός από τους βασιλιάδες γείτονές του. Κάθισε λοιπόν μπροστά στο δάσκαλο και περιέγραφε τον σκοπό της επισκέψεώς του. Ο δάσκαλος άκουγε υπομονετικά τον βασιλιά. Του είπε στη συνέχεια να πάει στον βασιλικό κήπο όπου ήταν μια τριανταφυλλιά μαζί με ένα κυπαρίσσι και μεγάλωναν το ένα δίπλα στο άλλο. Είπε στον βασιλιά "Αυτά θα είναι οι δάσκαλοί σου. Μπορούν να σε μάθουν αυτό που χρειάζεσαι να μάθεις". Ο βασιλιάς πράγματι πήγε στον κήπο και είδε τα δυο φυτά, αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει τι θα μπορούσε να μάθει από αυτά και ξαναπήγε πάλι πίσω στον δάσκαλο και τον ρώτησε "Εξήγησε δάσκαλε, δεν μπορώ να κατανοήσω τι και πως αυτά τα φυτά μπορούν να με διδάξουν".
