ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ - ΓΕΝΝΗΣΗ

ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ ΑΚΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ - ΓΕΝΝΗΣΗ

 Δεν υπάρχει γέννηση. Η γέννηση δεν συμβαίνει όπως την κατανοούν τα ανθρώπινα όντα, ως ένας διαχωρισμός από την Πηγή. Η Πηγή συνεχίζει να υπάρχει ως μέρος του τμήματος που πιστεύει ότι έχει ήδη διαχωριστεί από αυτή, συμμετέχει πλήρως με το μέρος σε κάθε ενέργεια, σε κάθε πράξη, σε κάθε βήμα, σε κάθε συμπεριφορά, σε κάθε στιγμή, μέσω της διαπεραστικής, διεισδυτική της παρουσίας. Η συμμετοχή, δεν επιτρέπει ποτέ τον διαχωρισμό του μέρους από το σύνολο. Συνεπώς, το μέρος εξακολουθεί να αποτελεί μέρος του Όλου.

 Η γέννηση όπως την καταλαβαίνετε δεν υπάρχει στον Κόσμο. Συνεχώς οι κινήσεις σας, οι επιθυμίες σας, δημιουργούν σε σας διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης. Λόγω όλων αυτών των αλλοιωμένων καταστάσεων συνείδησης όπως η λαγνεία, ο θυμός, η απληστία, ο φόβος, η ζήλια, ο ανταγωνισμός, ο έρωτας, η αίσθηση της στέρησης, η κατάθλιψη, λόγω αυτών των διαφόρων εμπειριών και εκφράσεων, το μέρος αρχίζει να αισθάνεται ότι είναι χωρισμένο από το σύνολο. Τη στιγμή που το μέρος αισθάνεται ότι είναι χωρισμένο από το Όλο, ισχυρίζεται ότι έχει γεννηθεί. Όμως, η γέννηση δεν συμβαίνει όπως νομίζετε.

ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ - ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤ

ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ ΑΚΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ - ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤ

 Ο θάνατος είναι η πόρτα προς διαφορετικές δυνατότητες. Όταν το παρελθόν και το μέλλον συμπίπτουν (αλληλοεπικαλύπτονται) η ζωή εξαπατάται και ξεχνάει την αρχική, φυσική της ύπαρξη. Με τον θάνατο η επιρροή του παρελθόντος και η επιρροή του μέλλοντος βγαίνουν έξω από το κάδρο και η Ζωή στέκεται στη φυσική υπαρξιακή πραγματικότητά της. Η ζωή, μπορεί να βιωθεί στην πιο αγνή της μορφή στον θάνατο. Κάθε διαλογισμός, κάθε πνευματική τεχνική, κάθε Κρίγια, σας βοηθούν να σπάσετε μόνο μερικά μοτίβα σκέψεων, μερικές samskara, μερικά εγγράμματα, αλλά ο θάνατος σας βοηθά να σπάσετε όλα τα μοτίβα, όλα τα πιθανά εγγράμματα, όλα τα πιθανά Κάρμα, συμπεριλαμβανομένων και των τριών τύπων Κάρμα, agamya-prarabdha-sanchita (1).

 Ο Θάνατος είναι μια μεγάλη πόρτα σε υπαρξιακές εμπειρίες ζωής. Τα περισσότερα από τα όντα έχουν εμπειρία Ζωής μόνο κατά τη διάρκεια του θανάτου και είναι παράδοξο να φοβούνται ενώ υποτίθεται ότι θα πρεπε να ήταν ενθουσιασμένα σχετικά με τη ζωή που εκφράζει πολύ έντονα τον εαυτό της, τον πραγματικό εαυτό της, κατά τη διάρκεια του θανάτου. Ο θάνατος, αυτός που εννοούν, είναι μόνο για τα πράγματα που μπορούν να πεθάνουν σε σας, αλλά εσείς είστε αθάνατοι. Εάν ανησυχείτε για τον θάνατο, μπορείτε πάντα να συσχετίζετε τον εαυτό σας με αντικείμενα τα οποία πεθαίνουν. Όμως τα αντικείμενα που μπορούν και πεθάνουν δεν είστε εσείς, ούτε κάποιο μέρος σας ούτε το υπαρξιακό κομμάτι σας. Είναι αυτά που απλά προστίθενται σε σας.

ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ - ΘΑΝΑΤΟΣ Ε

ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ ΑΚΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ - ΘΑΝΑΤΟΣ Ε

 Ο θάνατος δεν κατανοείται σωστά από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Όμως αν ξυπνήσετε τα μη 'μηχανικά μέρη' του ανθρώπινου εγκεφάλου, θα έχετε την ικανότητα να δείτε τη ζωή με μεγαλύτερη κατανόηση. Είναι όπως στα βρέφη και τα μικρά παιδιά που δεν έχουν καν το επίπεδο της εγκεφαλικής συνειδητοποίησης αφυπνισμένο, όπως υπάρχει στους ενήλικες. Έτσι κάθε φορά που κοιμούνται και ξυπνούν, αισθάνονται ότι από κάπου επέστρεψαν. Πιστεύουν ακράδαντα ότι τα όνειρα είναι πραγματικά, ότι όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στα όνειρα είναι πραγματικότητα. Για αυτό αν στο όνειρο αισθάνονται πεινασμένα, όταν ξυπνούν κλαίνε. Και γενικά οτιδήποτε συνέβη στο όνειρο, το αισθάνονται ως αλήθεια.

 Το χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας του εγκεφάλου είναι υπεύθυνο για την αντίληψη της ζωής σας σαν μικρά κομμάτια χρόνου, αυτή η λειτουργία σας εμποδίζει να βλέπετε και να έχετε μια μεγαλύτερη οπτική άποψη της ζωής. Το άτομο που νομίζει ότι το κάθε όνειρο είναι πραγματικότητα, κάθε βαθύς ύπνος είναι θάνατος και αισθάνεται ότι υπάρχει ασυνέχεια μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, ζει χωρίς συνειδητό νου. Όταν ο εγκέφαλος αναπτύσσεται λίγο περισσότερο και είναι σε θέση να κοιτάξει τη ζωή με καλύτερη και πιο ευρεία οπτική, κάθε ύπνο δεν τον αισθάνεται σαν θάνατο και κάθε μέρα το ξύπνημα δεν το αισθάνεται σαν γέννηση. Είναι σε θέση να συρράψει κάθε ύπνο και ξύπνημα μαζί και να το ονομάσει ζωή. Αυτό είναι η συνείδηση, η επίγνωση. Εάν τα μη 'μηχανικά μέρη' του εγκεφάλου σας ξυπνήσουν, όπως και η κουνταλίνι επίσης, τότε θα δείτε τις ζωές και τους θανάτους, όλα μαζί, ως μέρη της ευρύτερης Ζωής σας.

ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ - ΘΑΝΑΤΟΣ Δ

ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ ΑΚΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ - ΘΑΝΑΤΟΣ Δ

 Η ψευδαισθητική, διευρυμένη κατοχή ταυτότητας, είναι ζωή, όπως την εννοεί ο άνθρωπος. Με έναν παρεξηγημένο τρόπο η ζωή γίνεται αισθητή μέσω της κατοχής και η ίδια η κατοχή εκλαμβάνεται ως μια δική της ταυτότητα. Όταν η ζωή αισθάνεται ότι κατέχει το σώμα και προσγειώνεται πάνω σε αυτή την αυταπάτη που είναι το σώμα, τότε ο ανθρώπινος νους λέει ότι αυτό είναι ζωή. Αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν αισθάνεται ότι κάτι κατέχει ή ότι διαθέτει πλούτο και αυτός ο πλούτος είναι μέρος της ταυτότητάς της, είναι μια εξαπατημένη ζωή. Ομοίως, όταν αισθάνεται το όνομα και τη φήμη, τις ανταμοιβές και τα βραβεία που κατέχει και η ίδια η κατοχή γίνεται μέρος της ταυτότητάς της, είναι μια παραπλανημένη ζωή. Η ζωή συνεχίζει να παραπλανάται με τόσα πολλά πράγματα, αλλά εδώ μιλάμε για την ιδέα της κατοχής, της κτήσης και καθώς πηγαίνει όλο και βαθύτερα στην αυταπάτη αυτή, η ίδια η κατοχή γίνεται μέρος της ταυτότητάς της. Ο θάνατος έρχεται ως μια μεγάλη γιορτή και απελευθέρωση από την παραπλανημένη, άσκοπη ψευδαίσθηση και την ψευδή ταυτότητα. Είναι μια μεγάλη ανακούφιση όταν, οποιοδήποτε μέρος από σας, αυτό που νομίζετε ως εσείς, απομακρύνεται μακρυά από σας. Η αλήθεια - που ποτέ δεν ήταν μέρος σας - σας υπενθυμίζεται μέσω του θανάτου.

 Κατανοήστε λοιπόν ότι, όταν αφαιρούνται χρήματα από εσάς, όταν αισθάνεστε τον πόνο, ότι κάποιο μέρος της ταυτότητάς σας πεθαίνει, είναι ένα μάθημα για σας ότι ποτέ δεν ήταν μέρος σας. Ήταν η ιδέα της κτήσης, της κατοχής, που σας είχε παραπλανήσει και σας είχε δώσει μια ψεύτικη ταυτότητα που τελικά την κάνατε μέρος σας. Όταν το όνομα και η φήμη απομακρυνθούν από εσάς, σας υπενθυμίζεται η αλήθεια, ότι δηλαδή, όλα αυτά ποτέ δεν ήταν μέρος σας. Ήταν η ιδέα της κατοχής που έχετε και εξ αιτίας της αυταπάτης αυτής, τα αποκτήματα γίνονται μέρος της ίδιας της ταυτότητάς σας. Το ίδιο μάθημα παίρνετε, όταν σας υπενθυμίζεται ότι το σώμα στο οποίο οι πολλαπλές ταυτότητες σας συνεχίζουν να μεγαλώνουν, ο εγκέφαλος στον οποίο βιώνετε την αντίληψη των πολλαπλών σας ταυτοτήτων, όταν όλα αυτά αφαιρεθούν από εσάς, τότε καταλαβαίνετε ότι οι πολλαπλές σας ταυτότητες και κτήσεις που σας δίνουν αυτό το ψευδαισθητικό συναίσθημα, ποτέ δεν ήταν μέρος σας.