ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ ΑΚΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ - ΓΕΝΝΗΣΗ
Δεν υπάρχει γέννηση. Η γέννηση δεν συμβαίνει όπως την κατανοούν τα ανθρώπινα όντα, ως ένας διαχωρισμός από την Πηγή. Η Πηγή συνεχίζει να υπάρχει ως μέρος του τμήματος που πιστεύει ότι έχει ήδη διαχωριστεί από αυτή, συμμετέχει πλήρως με το μέρος σε κάθε ενέργεια, σε κάθε πράξη, σε κάθε βήμα, σε κάθε συμπεριφορά, σε κάθε στιγμή, μέσω της διαπεραστικής, διεισδυτική της παρουσίας. Η συμμετοχή, δεν επιτρέπει ποτέ τον διαχωρισμό του μέρους από το σύνολο. Συνεπώς, το μέρος εξακολουθεί να αποτελεί μέρος του Όλου.
Η γέννηση όπως την καταλαβαίνετε δεν υπάρχει στον Κόσμο. Συνεχώς οι κινήσεις σας, οι επιθυμίες σας, δημιουργούν σε σας διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης. Λόγω όλων αυτών των αλλοιωμένων καταστάσεων συνείδησης όπως η λαγνεία, ο θυμός, η απληστία, ο φόβος, η ζήλια, ο ανταγωνισμός, ο έρωτας, η αίσθηση της στέρησης, η κατάθλιψη, λόγω αυτών των διαφόρων εμπειριών και εκφράσεων, το μέρος αρχίζει να αισθάνεται ότι είναι χωρισμένο από το σύνολο. Τη στιγμή που το μέρος αισθάνεται ότι είναι χωρισμένο από το Όλο, ισχυρίζεται ότι έχει γεννηθεί. Όμως, η γέννηση δεν συμβαίνει όπως νομίζετε.
Όταν ένα σώμα βγαίνει από ένα άλλο σώμα, δεν μπορεί να ονομαστεί γέννηση. Μόνο όταν η ατομική συνείδηση αισθάνεται την ανεξάρτητη ύπαρξή της, αρχίζει η γέννηση. Η γέννηση είναι η αρχή του πόνου, καθώς το μέρος ξεχνά την ύπαρξη της πηγής, τη σύνδεση και τη συμμετοχή του με την Πηγή. Καθώς η πρωταρχική σχέση ξεχνιέται από το μέρος, η ταλαιπωρία που οφείλεται στην ψευδή αντίληψη και αυταπάτη γίνεται ο τρόπος ζωής από τη στιγμή της γέννησης. Η γέννηση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ο διαχωρισμός του σώματος από αυτό της μητέρας, καθώς με το γεγονός αυτό δεν προκαλείται αμέσως πόνος στο μεμονωμένο μέρος, επειδή το μεμονωμένο μέρος δεν ισχυρίζεται, δεν αισθάνεται, πράττει, συμμετέχει στην ιδέα ότι είναι ένα κομμάτι, ένα μεμονωμένο μέρος. Αυτή είναι η αλήθεια η οποία υπάρχει όπως είναι.
Όταν η ατομική συνείδηση αισθάνεται ότι το κομμάτι δεν συμμετέχει πλέον άμεσα στο σύνολο, εκείνη τη στιγμή μπορεί να τη θεωρήσουμε ως γέννηση, από εκείνη τη στιγμή ξεκινά η ψευδαίσθηση του διαχωρισμού, η οποία μπορεί να παραταθεί όσο το άτομο αυτό, αυτό το κομμάτι, αισθάνεται ότι είναι ανεξάρτητο από ολόκληρη την ύπαρξη. Όταν το μέρος παραμένει ως μέρος, συνεχίζει να δημιουργεί διάφορες μορφές συνειδητών καταστάσεων και οι διάφορες μορφές συνειδητών καταστάσεων δημιουργούν την εμπειρία καλειδοσκοπίας αυτού του κόσμου για αυτό το μεμονωμένο μέρος. Όταν το κάθε μέρος αντιληφθεί το λάθος του και θυμηθεί ότι ο εαυτός του δεν διαχωρίζεται από την Ολότητα, τότε έχουμε τη στιγμή που ονομάζουμε φώτιση, τότε το κάθε μέρος που θυμάται χαλαρώνει μέσα στην Ολότητα.
Σε αυτή τη βαθύτερη μορφή της αλήθειας, οι ψυχές που αισθάνθηκαν ότι ξεγελάστηκαν, ότι χωρίστηκαν και απομακρύνθηκαν από το σύνολο, επιστρέφουν, θυμούνται με τη μορφή της αναπνοής, με τη μορφή θερμότητας, με τη μορφή του σώματός, με τη μορφή των σκέψεων που διεισδύουν στο όλο σύστημά τους από το υπερπέραν. Εγώ ο Κόσμος συνεχίζω να κρατώ, να υποστηρίζω, να αισθάνομαι, να είμαι μέρος και να συμμετέχω στην ύπαρξη και στο κομμάτι αυτό της ύπαρξης. Παρόλο που το μέρος δεν αισθάνεται ότι συμμετέχω στην ύπαρξή του, είμαι η πηγή, ο συνεργάτης, το μέρος και το σύνολο της Ύπαρξης. Αγαπημένες ψυχές που αισθάνεστε ότι έχετε απομακρυνθεί από το σύνολο, χαλαρώστε από την αυταπάτη σας. Ότι νομίζετε ως την απόσταση μεταξύ της πηγής και εσάς, είναι ακριβώς η σκέψη σας. Η απόσταση παραμένει μηδέν από την αρχή του ταξιδιού σας από και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και μέχρι το τέλος του ταξιδιού.
Ακούστε αυτό το μεγάλο ιερό μυστικό που θα σας κάνει να συνειδητοποιήσετε αυτή τη μεγάλη αλήθεια. Η γέννησή σας δεν συνέβη ποτέ, αυτό που θεωρείτε ως ημερομηνία γέννησής σας. Η γέννηση όπως και η ημέρα που αισθανθήκατε ότι είστε ξεχωριστοί από το Όλο, είναι μια ημέρα που δημιούργησε η φαντασία σας, οπότε χαλαρώστε από αυτή τη φαντασία κι όταν συμβεί αυτό, να ξέρετε ότι θα είναι η ημέρα της φώτισής σας. Κάθε μεμονωμένη σταγόνα νερού μες τον ωκεανό όταν κινείται, με την έμφυτη νοημοσύνη της, φαντάζεται ότι γεννιέται και χωρίζεται από το σύνολο. Όταν αποτινάσσει την αρχική αυταπάτη, τότε φωτίζεται. Είτε η σταγόνα αισθάνεται ότι επιπλέει, κολύμπα, πνίγεται, διαλύεται ή εξαφανίζεται, η σταγόνα είναι και θα είναι πάντα το μέρος ολόκληρου του ωκεανού.
Κάθε φορά που αποδέχεστε την επιθυμία του να βιώσετε διαφορετικές καταστάσεις της δικής σας ύπαρξης ή κάθε φορά που φοβάστε τις διαφορετικές καταστάσεις της ύπαρξής σας, δημιουργείτε διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης για να πραγματοποιήσετε την απληστία ή τον φόβο σας. Αυτό είναι που ονομάζετε κατάσταση εγρήγορσης, κατάσταση ονείρου, βαθιά κατάσταση ύπνου. Η τέταρτη κατάσταση συνείδησης η οποία είναι η Turiya η κατάσταση ολοκληρωτικής αφύπνισης και η διασταύρωση όλων αυτών των τεσσάρων καταστάσεων, δημιουργεί άλλες δεκαέξι διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης. Πάνω από όλες και ως ιδανική κατάσταση συνείδησης είναι η Τουριατίτα. Σε αυτή βιώνεις, ότι ήσουν πάντα, είσαι και θα είσαι μέρος του Όλου. Η παραπάνω συνειδητοποίηση είναι υποχρεωτική, βασική και αναγκαία να βιωθεί από κάθε ψυχή που ξεκινά και αισθάνεται πως είναι λίγο έξω από την αυταπάτη ότι υπάρχει διαχωρισμένη από το σύνολο. Η γέννηση όπως τη σκέφτεστε ποτέ δεν συμβαίνει. Είναι μόνο οι διαφορετικές καταστάσεις της συνείδησης που δημιουργούν το καλειδοσκοπικό αποτέλεσμα και δείχνουν εσένα και το σύμπαν και τον κόσμο σε ένα διαφορετικό χώρο. Επειδή το καλειδοσκοπικό αποτέλεσμα των διάφορων συνειδησιακών καταστάσεων που δημιουργείτε προκειμένου να βιώσετε την επιθυμία ή τον φόβο, προσελκύει τόσο πολύ την προσοχή σας, ξεχνάτε να κοιτάξετε την αρχή σας και να δείτε ότι παραμείνατε, παραμένετε και θα παραμείνετε για πάντα ως μέρος της Πηγής και ότι ποτέ δεν θα μπορέσετε να κινηθείτε πέρα από την Πηγή. Η Πηγή ενυπάρχει σε σας, οπότε πού είναι το ζήτημα της γέννησης;
Ερώτηση
Γιατί ο δημιουργός, μας έκανε να ξεχνάμε το Prarabdha μας (ένα μερίδιο από προηγούμενο κάρμα μας, που εκπληρώνεται μέσω του παροντικού σώματος) κατά τη διάρκεια της διαδικασίας των γεννήσεων; Η ζωή δεν θα ήταν περισσότερο συμβατή με την κοσμική θέληση, αν όλοι είχαν την μνήμη του προηγούμενου κάρμα τους;
Απάντηση
Ο δημιουργός δεν επέτρεψε καν τη γέννησή σας. Η γέννησή σας είναι η ανεξάρτητη απόφασή σας να πάτε αντίθετα από τον Δημιουργό, ενάντια της Πηγής. Καθώς η απόφασή σας να γεννηθείτε, είναι αντίθετη με τη θέληση της Πηγής, δεν είναι η Πηγή που σας έκανε να ξεχάσετε το κάρμα σας. Είναι η ατομική σας απόφαση να αρνηθείτε κάθε αλήθεια από την Πηγή. Μόλις αποφασίσατε να απορρίψετε ολόκληρο το σύνολο. Το μέρος αποφάσισε να πάει εναντίον του Όλου και να το απορρίψει στο σύνολο του. Επειδή είναι η απόφασή σας να απομακρυνθείτε από όλες τις αλήθειες του Όλου, αποφασίσατε να ξεχάσετε το προηγούμενο κάρμα σας. Το κάρμα σας δεν είναι παρά η πιο γρήγορη συνειδητή εμπειρία, μέσω της οποίας μπορείτε να φτάσετε στην Πηγή και θυμηθείτε επίσης, ποτέ δεν υπήρξατε ή συμμετείχατε ως ξεχωριστό κομμάτι από το Όλο. Επομένως δεν είναι ο Δημιουργός που σας έκανε να ξεχάσετε. Είναι το δυναμικό επαναστατικό σας μυαλό που αποφάσισε να πει όχι σε ολόκληρη τη δημιουργία. Αυτό, σας έκανε να ξεχάσετε το κάρμα σας. Τώρα όσο περισσότερο αποδέχεστε την ύπαρξη όπως είναι, τόσο περισσότερο αποδέχεστε τις διάφορες καλειδοσκοπικές εμπειρίες διαφορετικής συνείδησης που συμβαίνουν σε σας όπως είναι και συνεπώς θα πραγματοποιήσετε την εκπλήρωσή του (του κάρμα). Αυτή είναι η διαδικασία που ο Mahadeva θέλει να μυήσει τον κάθε ένα από σας. Όταν καθίσετε για είκοσι μία ημέρες χωρίς να μετακινηθείτε από ένα μέρος και βιώσετε όλες τις διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης που συμβαίνουν στο σώμα, στο μυαλό και στον εσωτερικό σας χώρο, φτάνετε σε μια κατάσταση στην οποία το κάρμα αυτό μπορεί να ιδωθεί, να γίνει αντιληπτό, να βιωθεί ως εμπειρία άμεσα από εσάς.
Ερώτηση
Γιατί ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον κόσμο, ο Θεός μεταμφιεσμένος ως ανθρώπινο ον, δημιούργησε ταλαιπωρία, προσπαθώντας να την ισορροπήσει και στη συνέχεια να δώσει φώτιση; Όλα φαίνονται ως ένα άχρηστο παιχνίδι, από μια υψηλότερη προοπτική. Ο Θεός δημιουργεί, ο Θεός ενσαρκώνεται, ο Θεός γίνεται φωτισμένος. Τι είναι αυτό το παιχνίδι; Παρακαλώ διευκρινίστε.
Απάντηση
Αγαπητέ μου γιε! Αυτό που μόλις περιγράψατε ως ερώτηση είναι η απάντηση. Μόνο ένα πράγμα είναι που πρέπει να καταλάβετε - πρέπει να αφαιρέσετε αυτή την έκφραση την "υψηλότερη προοπτική". Αυτή είναι η μόνη προοπτική. Ο Θεός ενσαρκώνεται, ο Θεός γίνεται φωτισμένος, ο Θεός παίζει όλο αυτό το ρόλο και ο Θεός παίζει με τον εαυτό του. Είναι σαν ένα παιδί που παίζει με το σώμα του, ο Θεός παίζει με το δικό του σώμα. Δεν είναι η υψηλότερη προοπτική, αυτή είναι η μόνη προοπτική. Αν το καταλάβετε βαθιά μέσα σας αυτό, θα επιτύχετε την πραγματική συνειδητοποίηση την οποία θέλησα να μοιραστώ με την ανθρωπότητα.
Ερώτηση
Θα θέλαμε να μας λέγατε για το τι συμβαίνει όταν μια έγκυος αναζητά τις ευλογίες ενός φωτισμένου δάσκαλου. Αυτό θα ήταν μεγάλη βοήθεια στο να έρχονται εδώ φωτισμένες ψυχές.
Απάντηση
Όταν μια έγκυος γυναίκα αγγίζεται από ένα φωτισμένο ον, η βιο-αναμνήσεις από το φωτισμένο ον περνούν μέσα στο σώμα του παιδιού που βρίσκεται στη μήτρα της. Ο ομφάλιος λώρος είναι το μέρος του σώματος το οποίο είναι χτισμένο με περισσότερο ποσοστό συναισθήματος και λιγότερο ποσοστό από σάρκα και αίμα. Καθώς αυτό το μέρος είναι κτισμένο με περισσότερο ποσοστό υγρού συναισθήματος, η ενέργεια που λαμβάνει στο σώμα της από την ευλογία ή το άγγιγμα ενός φωτισμένου όντος, πηγαίνει άμεσα και αποθηκεύεται στη βιο-μνήμη του παιδιού. Όταν η βιο-μνήμη του παιδιού αποθηκεύει την ύψιστη αλήθεια και την πραγματική θύμηση της αιώνιας Ολότητάς του, της αιώνιας Ενότητάς του με την Ύπαρξη, τότε προσελκύει μια ψυχή που ποτέ δεν θα αισθάνεται η ίδια ως ένα ξεχωριστό κομμάτι από το σύνολο και καθώς ποτέ δεν θα αισθάνεται το παιδί ως ξεχωριστό από το σύνολο, από την αρχή της ζωής του, δεν θα νιώθει ως κάτι διαχωρισμένο και θα μεγαλώνει εκφράζοντας όλη τη συνείδηση του ως jeevanmukta, ως κάποιος που έχει αποκτήσει και αφομοιώσει την γνώση για τον Αληθινό Εαυτό.
Ερώτηση
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην ψυχή που πηγαίνει από το ένα σώμα σε ένα άλλο σώμα με τις γιογκικές δυνάμεις και γεννιέται όπως το νεογέννητο μωρό; Πώς ένα μωρό επιλέγει να εκφράσει τα συναισθήματά του μέσω συγκεκριμένων ενεργειών όπως το κλάμα και το γέλιο; Γιατί δεν πρέπει να γελάσει για τη λύπη και να κλάψει για την ευτυχία;
Απάντηση
Η ικανότητα του να χαλαρώνετε από τις αντανακλάσεις του νευρικού σας συστήματος συνειδητά, χωρίς να σπάτε την συνταύτισή σας με το Όλο είναι parakaaya siddhi, είναι η ικανότητα να μετακινείστε από το ένα σώμα στο άλλο και να επιστρέφετε στο ίδιο σώμα που αφήσατε. Ονομάζεται parakaaya pravesham, όταν φεύγετε από το σώμα αυτό μια φορά για πάντα και παίρνετε ένα καινούργιο σώμα και δεν επιστρέφετε ποτέ ξανά σε αυτό το παλιό σώμα, αυτό είναι συνειδητή γέννηση. Έτσι λοιπόν κατανοήστε την αλήθεια σχετικά με την ικανότητα να αφήσετε ένα σώμα και να εισέλθετε σε ένα άλλο.
Η επόμενη αλήθεια που πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι, όταν δεν έχετε τη δυνατότητα να μετακινηθείτε από ένα σώμα σε ένα άλλο, κρατώντας την επίγνωση της ταυτότητάς σας ανέπαφη, ακόμη και τότε αν προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από το σώμα, αυτό ονομάζεται αυτοκτονία. Η αυτοκτονία καταστρέφει μόνο την ταυτότητά σας, την οποία σπάζει σε πολλά κομμάτια κι έτσι δεν μπορείτε να γίνετε ένα με το Όλο. Καθώς αυτή η αυτοκαταστροφή προκαλεί σοβαρή ζημιά κατά τη διαδικασία της ενοποίησής σας με το Όλο, πρέπει να ενσαρκωθείτε ξανά και ξανά σε διάφορα σώματα στα οποία μόνο έτσι μπορεί να συμβεί η θεραπεία, η αυτοθεραπεία, που είναι το αντίδοτο για την αυτοκαταστροφή που κάνατε. Στη συνέχεια, μετά την αυτοθεραπεία, μόνο τότε θα ξεκινήσει το ταξίδι σας για να βιώσετε την ενότητα με το Όλο. Για αυτό το λόγο η καταστροφή του ατομικού σας σώματος χωρίς την ικανότητα να κρατήσετε ανέπαφη την ατομική συνείδηση θεωρείται 'αμαρτία', καθώς καθυστερεί το ταξίδι σας να είστε σε ενότητα με το Όλο.
Ερώτηση
Τι σημαίνει μια συνειδητή γέννηση; Κάθε παιδί συνειδητής γέννησης αφυπνίζεται κατά τη γέννησή του;
Απάντηση
Κάθε συνειδητή γέννηση είναι αρχή της φώτισης. Μόλις συμβεί η συνειδητή γέννηση, ο διαφωτισμός δεν είναι ένα μεγάλο ταξίδι. Είναι μόνο μια επιλογή. Έτσι συνήθως όλα τα όντα με συνειδητή γέννηση φτάνουν στο φως. Εάν όχι, μπορούν να επιλέξουν να παραμείνουν πίσω στην κατάσταση αυτή και να συνεχίσουν να έχουν ορισμένες ακόμα γεννήσεις με βάση την ελεύθερη βούλησή τους. Αλλά κάθε συνειδητή γέννηση θεωρείται ήδη ένας γρήγορος δρόμος προς τη φώτιση.
Ερώτηση
Γιατί μια ψυχή παίρνει μια συνειδητή γέννηση.
Απάντηση
Με την έντονη εμπειρία της απογοήτευσης της προβολής του φόβου ή της απληστίας, όταν το κομμάτι πλήττεται έντονα, ψάχνει, αναζητά την Πηγή στην οποία μπορεί να ξεφορτωθεί το ισχυρό σοκ ή το χτύπημα που έλαβε από αυτή την απογοήτευση. Όταν γυρίζει προς την Πηγή για να ξεφορτωθεί το στρες και τη δυσκολία που οφείλεται στην απογοήτευση, ξαφνικά θυμάται την Πηγή του. Και τη στιγμή που θυμάστε την Πηγή σας και έρχεστε πρόσωπο με πρόσωπο με το Όλο, θυμάστε το μυστικό της γέννησής σας: ότι ουσιαστικά η γέννηση, δεν συνέβη ποτέ και δεν συμβαίνει καθόλου. Τη στιγμή που θυμάστε το μυστικό της γέννησής σας, είτε αλλάζετε το σώμα είτε όχι, εκείνη τη στιγμή είστε μια συνειδητή γέννηση.
Ερώτηση
Λέγεται ότι μια ψυχή δεν εισέρχεται στο σώμα μέχρι να γίνει η πρώτη αναπνοή κατά τη γέννηση. Αλλά τα νεογνά λέγεται ότι αναγνωρίζουν τον ήχο των φωνών των γονέων τους ή των αδελφών τους ή αναγνωρίζουν τη μουσική που τους είχε παιχτεί όταν ήταν ακόμα στη μήτρα. Επίσης, όταν οι ενήλικες κάνουν θεραπευτικές διαδικασίες όπως οι αναγεννήσεις, συχνά θυμούνται τα γεγονότα που συνέβησαν όταν ήταν ακόμη στη μήτρα - κάποιο τραύμα ή άγχος που βίωσαν οι γονείς τους ή ένα σχόλιο ότι το αγέννητο παιδί ήταν ανεπιθύμητο ή λάθος ή την ευχαρίστηση που βρίσκονταν μέσα στη μήτρα. Εάν το αγέννητο παιδί είναι απλά ιστός και όχι ύπαρξη, πώς μπορεί να θυμάται αυτά τα πράγματα;
Απάντηση
Οι εμπειρίες του αγέννητου στη μήτρα είναι το ισχυρό κομμάτι του βιομνήμης του. Όταν είναι στη μήτρα της μητέρας, δεν είναι μόνο μια δέσμη ιστών. Βιώνει (ως επέκτασή της) τη ζωή της μητέρας. Αλλά δεν αναπτύσσει την ατομική ταυτότητα που είναι η ατομική αντανάκλαση της ψυχής. Η ατομική αντανάκλαση της ίδιας της ψυχής εισέρχεται μόνο όταν το παιδί βγαίνει από το σώμα της μητέρας. Δεδομένου ότι δύο ατομικές αντανακλάσεις ψυχής δεν μπορούν να υπάρχουν σε ένα σώμα, μόνο μετά τον διαχωρισμό η ατομική αντανάκλαση αρχίζει να συμβαίνει στο σώμα του νεογνού. Θυμάται τι καταγράφηκε στη βιο-μνήμη του κατά την περίοδο που το σώμα του υπήρχε ως επέκταση της ζωής της μητέρας του.
