Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

 Η Ύπαρξη, η οποία είναι η κάθε αναπνοή στο σώμα σας, οι σκέψεις στο μυαλό σας και η δύναμη της ζωής σας, ανταποκρίνεται με το να σας φροντίζει συνεχώς ακόμα και όταν εσείς δεν μπορείτε να το διακρίνετε. Όταν προσεύχεστε με βαθιά ευλάβεια, η Ύπαρξη σας πλημμυρίζει με τα τέσσερα στοιχεία που χρειάζεστε στη ζωή.

1. Την ενέργεια για αλλάξετε πράγματα που πρέπει να αλλάξουν.

2. Την νοημοσύνη να ξέρετε ποια πράγματα δεν χρειάζεται να αλλάξουν.

3. Την κατανόηση ότι, ό,τι και αν μπορεί να αλλάξει, η ίδια η  Ύπαρξη είναι ένα αιώνιο μεταβαλλόμενο όνειρο.

4. Η απελευθέρωση που έρχεται γνωρίζοντας και κατανοώντας όλα τα παραπάνω.

 Οποτεδήποτε αρχίζετε και αισθάνεστε την παρουσία της Ύπαρξης, αρχίζετε να νοιώθετε ευγνωμοσύνη και αυτό είναι και η προσευχή επίσης. Η προσευχή δεν είναι τίποτα άλλο παρά η βαθιά αφοσίωση και η αίσθηση της σύνδεσης με την παρουσία της Ύπαρξης συνεχώς. Ακόμα και τα σάτσαγκ (οι πνευματικές συγκεντρώσεις), σκοπό έχουν να προωθήσουν το αίσθημα της σύνδεσης με το Όλο. Η αληθινή προσευχή δεν είναι η ανάγνωση βιβλίων προσευχής, ούτε να προσφέρονται υλικά πράγματα στο θεό, ή χρήματα ή ναούς, αλλά κάτι πολύ πιο βαθύ: είναι η σιωπηλή ευγνωμοσύνη ως προς ολόκληρη την Ύπαρξη για το ότι είναι αυτή που είναι.

 Είναι η απτόητη εμπιστοσύνη ότι η Ύπαρξη φροντίζει για όλα. Είναι μια βαθιά και παθητική αναμονή για την Ύπαρξη. Αυτή είναι η αληθινή προσευχή. Αν συμβαίνουν κι άλλα πράγματα ως αποτέλεσμα αυτού του ξεχειλίσματος, τότε κι αυτά είναι εντάξει. Πάντα λέω στους ανθρώπους μια όμορφη ιστορία ενός Σούφι αγίου. Ο Σουφισμός είναι μια θρησκεία που οι ρίζες της βρίσκονται στην ευγνωμοσύνη. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ευγνωμοσύνη απέναντι στο σύνολο της Ύπαρξης.

 Ένας άγιος Σούφι και οι μαθητές του, βρίσκονταν στην πνευματική τους συγκέντρωση, σε σάτσαγκ και πέρασαν τρεις μέρες χωρίς φαγητό. Την τέταρτη μέρα οι χωρικοί τους κυνήγησαν κι έτσι αυτοί κοιμήθηκαν εκείνο το βράδυ στο νεκροταφείο. Το επόμενο πρωινό, ο άγιος, όπως συνήθιζε να κάνει, άρχισε τις ευχαριστήριες προσευχές του προς το θεό και όταν τον είδαν οι μαθητές του δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους. Είχαν τόσες μέρες χωρίς φαγητό και στέγη και ο δάσκαλός τους, ευχαριστούσε τον θεό. Έτσι αρνήθηκαν να τον ακολουθήσουν σε αυτό που έκανε και στη συνέχεια τον ρώτησαν γιατί θα έπρεπε να ευχαριστήσουν το θεό τη στιγμή που τους είχε αφήσει χωρίς φαγητό και ένα μέρος για να μείνουν για τόσες μέρες και ο άγιος τους απάντησε, "Σας έχει δοθεί φαγητό για να τραφείτε και μέρος για να μείνετε για τριάντα χρόνια, τι θα λέγατε να τον ευχαριστήσετε για αυτό;". 

 Η προσευχή είναι η ευγνωμοσύνη για τη συνεχόμενη υποστήριξη της Ύπαρξης ως προς τα εμάς. Μη νομίζετε ότι σας προτείνω πολύ παλιές και ξεπερασμένες τεχνικές. Όχι! Αυτά που σας λέω τα έχω διαπιστώσει και από δικές μου εμπειρίες ζωής. 

 Στις μέρες της πνευματικής μου αναζήτησης, πριν τον φωτισμό μου, ταξίδευα ως επί το πλείστο με τα πόδια. Ταξίδεψα κατά μήκος και κατά πλάτος όλης της Ινδίας έχοντας δυο κομμάτια ύφασμα και ένα αγγείο για ζητάω το φαγητό μου. Επίσης, είχα πάρει τον όρκο να μην αγγίξω χρήματα και να μην αποθηκεύσω φαγητό για παραπάνω από ένα γεύμα. Σας λέω με ειλικρίνεια, έζησα σαν απελευθερωμένος βασιλιάς πάνω στη γη αυτά τα λίγα χρόνια! Η Ύπαρξη απλά μου έδωσε ότι χρειαζόμουν για την κάθε στιγμή. Δεν με ένοιαζε η επόμενη ώρα, η επόμενη στιγμή κι έτσι βίωσα το αόρατο χέρι της Ύπαρξης σε κάθε στιγμή τις μέρες εκείνες της περιπλάνησης. Συνεπώς κατανοήστε ότι αυτά που σας λέω μου έχουν συμβεί, τα έχω βιώσει εγώ ο ίδιος.

Η προσδοκία είναι η ένοχος, οπότε αφήστε τη να φύγει

 Προσπαθήστε να συγκεντρωθείτε και να φτιάξετε δυο λίστες. Η μια θα είναι όλων εκείνων των πραγμάτων που έχετε και η άλλη αυτών που δεν έχετε. Η πρώτη λίστα θα πρέπει να περιλαμβάνει κάθε τι πράγμα που έχετε, ξεκινώντας από τα μάτια σας, τα αυτιά, τα χέρια, τα πόδια, γιατί όπως κατανοείτε υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν κάποια από αυτά, μην τα θεωρείτε δεδομένα. Συμπεριλάβετε όλες τις φυσικές και διανοητικές ικανότητες προτού περάσετε στα υλικά πράγματα. Αν θα γράψετε με πλήρη ειλικρίνεια χωρίς να αφήσετε κάτι απ΄έξω, δεν θα είστε σε θέση να ολοκληρώσετε την πρώτη λίστα! Αυτή είναι η αλήθεια. Αν αρχίζετε και συνειδητοποιείτε ότι σας είναι αδύνατο να τελειώσετε την πρώτη λίστα, αυτό θα σημαίνει ότι η ευγνωμοσύνη έχει αρχίσει και συμβαίνει μέσα σας! Το πρόβλημα είναι ότι έχετε συνεχώς προσδοκία για κάτι. Για αυτό και η ευγνωμοσύνη δεν συμβαίνει εύκολα. 
 Γίνεται μια συνεχόμενη πρόσληψη δεδομένων από τα μάτια, τα αυτιά, τη γλώσσα και την αφή. Με βάση αυτό, αναμένετε συνεχώς να συμβεί κάτι με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Όταν βλέπετε κάποιον να έχει 'καλύτερο' αυτοκίνητο, σπίτι κ.λπ., αυτό καταγράφεται πάνω σας, όταν ακούτε για κάποιο επίτευγμα που κάποιος κάνει, αυτό καταγράφεται, η ενέργειά σας κινείται μόνο προς τα έξω ακολουθώντας συνεχώς τις πέντε αισθήσεις σας, ποτέ δεν κινείται προς τον εαυτό σας. Η ευγνωμοσύνη είναι όταν αυτή η διαδικασία αντιστρέφεται και ξαφνικά ξυπνάς στην αφθονία που βρίσκεται μέσα σου. Με την ευγνωμοσύνη δεν υπάρχει προσδοκία ή απληστία.

 Το να δουλεύετε με προσδοκίες είναι σαν να ρίχνετε το βούτυρο στη φωτιά για να τη σβήσετε, είναι ποτέ δυνατό να σβήσει η φωτιά με αυτό τον τρόπο; Ποτέ! Παρομοίως λοιπόν ποτέ δεν θα μπορέσετε να αισθανθείτε πλήρεις εάν οι πράξεις σας βασίζονται σε προσδοκίες, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να κουράσετε τις αισθήσεις σας.

 Μπορείτε να ζείτε είτε με την αναμονή και την προσδοκία, είτε με την ευγνωμοσύνη, ποτέ και με τα δυο μαζί. Με την προσμονή υπάρχει μια επιθυμία που κατέχει τα πράγματα. Γίνεστε η κτήτορες. Με την ευγνωμοσύνη γίνεστε αυτοί που απολαμβάνουν. Όταν γίνεστε οι ιδιοκτήτες μπορείτε να απολαύσετε μόνο τα λιγοστά πράγματα που σας ανήκουν. Όταν όμως είστε αυτοί που απολαμβάνουν, απολαμβάνετε τα πάντα μέσα στην Ύπαρξη. Όταν σκοπός σας είναι να κατέχετε, τίποτα δεν σας φαίνεται αρκετό. Όταν χαιρόσαστε, τα πάντα δείχνουν ότι ρέουν, ότι ξεχειλίζουν. Αυτή είναι η διαφορά.

Μια μικρή ιστορία:

Σε ένα χωριό, ο νυχτοφύλακας που βρισκόταν σε περιπολία, κάποια στιγμή καθώς περπατούσε χαλαρά γέμισε την ξύλινη πίπα του με καπνό και έψαξε να βρει σπίρτα, αλλά δεν είχε. Πήγε στην πλησιέστερη καλύβα στην οποία ζούσε μια ηλικιωμένη και τη ρώτησε μήπως μπορούσε να του δώσει φωτιά από τον φούρνο της, αλλά η γυναίκα του απάντησε ότι ο φούρνος είχε να ανάψει εδώ και τρεις μέρες. Έτσι ο φρουρός πήγε στο επόμενο σπίτι και ρώτησε εάν υπήρχαν σπίρτα, αλλά του απάντησαν ότι είχαν πάρει φωτιά για να ανάψουν τη σόμπα τους από τον γείτονα, αλλά τώρα δεν την είχαν αναμμένη, ούτε και σπίρτα είχαν. Ο φρουρός αποφάσισε να πάει στον αρχηγό του χωριού στο σπίτι του οποίου σίγουρα οι καμαριέρες θα είχαν σπίρτα. Όταν πλησίασε και τις ρώτησε κάποια από αυτές του απάντησε, "Ζητάτε φωτιά για την πίπα σας, τότε γιατί δεν χρησιμοποιείτε το φανάρι που κουβαλάτε;". Ο φρουρός δεν πίστευε στα μάτια του. Σε όλη του τη διαδρομή κουβαλούσε αυτό το φανάρι κι αυτός έψαχνε για σπίρτα!

Όταν πιστεύουμε ότι αυτό που χρειαζόμαστε βρίσκεται πάντα έξω από μας, συνεχώς ψάχνουμε να το βρούμε, όπως έκανε και ο νυχτοφύλακας. 
 Όταν πιστεύουμε πως η Ύπαρξη μας δίνει πάντα αυτά που χρειαζόμαστε, θα βρίσκουμε συνεχώς τα πάντα μέσα μας.

Η γλώσσα του σώματός σας μπορεί να αλλάξει με την ευγνωμοσύνη

 Όταν εργαζόσαστε έχοντας συνεχώς προσδοκίες, κουβαλάτε μια λεπτή, ανεπαίσθητη βία στη γλώσσα του σώματός σας. Δεν είναι εσκεμμένη βία, αλλά εγγενής βία, που μπορείτε να την πιάσετε αν γίνετε λίγο περισσότερο ευαίσθητοι πάνω στη γλώσσα του σώματός σας. Παρατηρείστε τον εαυτό σας όταν πληκτρολογείτε στο κομπιούτερ, όταν χειρίζεστε το τηλέφωνό σας, με ποιον τρόπο βάζετε στο ακουστικό στη θέση του, με πόση επιθετικότητα περπατάτε, πως κλείνετε την πόρτα πίσω σας, πως κρατάτε το χέρι του παιδιού σας...τα πάντα. Θα δείτε ότι όλα αυτά κουβαλούν μια ανεπαίσθητη βία μέσα τους. Μπορείτε να δοκιμάσετε το εξής: Την επόμενη φορά που θα κλείσετε μια πόρτα, θυμηθείτε και παρατηρείστε με πιο τρόπο το κάνετε. Στη συνέχεια ανοίξτε την και κλείστε τη και πάλι με απαλό τρόπο, με απίστευτη ευγνωμοσύνη και επίγνωση ωσότου κλείσει εντελώς. Αισθανθείτε τον εαυτό σας όταν το κάνετε. Θα διαπιστώσετε τη διαφορά μεταξύ των δυο αυτών εμπειριών. Στη δεύτερη φορά θα παρατηρήσετε ότι ξαφνικά μαλακώνει το εσωτερικό σας, ε λοιπόν, αυτή είναι η επίδραση της ευγνωμοσύνης πάνω σας.

 Με την ευγνωμοσύνη όλη η γλώσσα του σώματός σας αλλάζει. Όταν αρχίζετε να βιώνετε βαθιά ευγνωμοσύνη, οι αντιδράσεις σας απέναντι στις καταστάσεις αλλάζουν. Αρχίζετε και συντονίζεστε με την Ύπαρξη και το σώμα σας αρχίζει και ρέει μέσα σε αυτόν τον συντονισμό με ήρεμη χάρη και απαλότητα. Σε όλες οι ενέργειές σας που θα προκύψουν από αυτή τη χάρη, δεν θα υπάρχει ίχνος βίας, μόνο ευχαρίστηση που θα ρέει κι οτιδήποτε κάνετε θα κάνει τη ζωή σας πιο γλυκιά.

Διαλογισμός

 Κάθε μέρα απλά καθίστε με τον εαυτό σας για μισή ώρα. Κλείστε τα μάτια και επιτρέψτε την οποιαδήποτε σκέψη, πρόσωπο ή κατάσταση να έρθουν στο μυαλό σας. Αν είναι μια θετική σκέψη, ένα πρόσωπο που αγαπάτε ή μια κατάσταση που σας ενδιαφέρει, αισθανθείτε βαθιά ευγνωμοσύνη για αυτό και δείτε να φεύγει μακριά. Αν είναι μια αρνητική σκέψη ή κάποιο πρόσωπο που δεν συμπαθείτε ή μια μη ευχάριστη κατάσταση, αισθανθείτε ευγνωμοσύνη επίσης και για αυτή και ευλογείστε τη. Οτιδήποτε έρθει στο μυαλό σας, ευλογείστε το με βαθιά ευγνωμοσύνη.

Θα δείτε σε μερικές μέρες, όλη η συμπεριφορά σας θα γίνει απαλή και συμπονετική. Θα αρχίσετε να βλέπετε τα πράγματα με μεγάλη συμπόνια και δεκτικότητα.

Απόσπασμα από το βιβλίο Living Enlightenment 7th edition

Διαβάστε στο επόμενο: Φύγετε από το λαβύρινθο του μυαλού, η εμπειρία των δέκα λεπτών, η φύση του μυαλού, η επίγνωση-το απόλυτο κλειδί.